BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5740-fa.html
مقدمه: جانشین‌پروری نگرشی راهبردی برای آینده بلندمدت سازمان می‌باشد که کاستی تخصص در اثر خروج نیروها را با انتقال و حفظ دانش جبران می‌نماید. با توجه به کمبود نیروی پرستاری کارآزموده در مراکز بالینی و چالش جایگزینی نیروی جدید پژوهشگر بر آن شد تا عوامل موثر بر سرمایه‌های انسانی با تکیه بر رویکرد جانشین‌پروری در پرستاران را به‌صورت مدلی ارائه نماید.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر رویکرد آمیخته می‌باشد که در بخش کیفی مشارکتکنندگان به روش نمونه‌گیری هدفمند ۱۲ نفر از خبرگان و در بخش کمی نمونه‌ها به روش تصادفی سیستماتیک ۱۴۸ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های البرز و فیاض بخش بودند که در سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختار یافته و پرسشنامه‌های محقق‌ساخته بود و داده‌ها توسط نرم‌افزار‌های maxqda، Spss و Smart pls تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: پس از تحلیل محتوای مصاحبه‌ها عوامل موثر بر جانشین‌پروری در قالب چهار عامل (آموزش، فرهنگ، مدیریت و منابع) استخراج گردیدند که به‌عنوان چارچوبی برای ساخت پرسشنامه به‌کار گرفته شدند. کفایت و بار عاملی داده‌ها با روش تحلیل عاملی بررسی گردید که عامل منابع سازمانی و مولفه عدالت سازمانی دارای بیشترین تاثیر بر متغیر جانشین‌پروری شناخته شدند و الگوی طراحی شده در دسته الگوهای بسیار خوب ارزیابی گردید.
نتیجه‌گیری: رویکرد جانشین‌پروری یک تفکر هوشمندانه جهت نگهداشت تجارب و مهارت‌ها در سازمان می‌باشد که سیاستگذاران حرفه پرستاری جهت مقابله با چالش کمبود نیروی متخصص با در اولویت قرار دادن عوامل موثر بر آن می‌توانند سبب گردش دانش و ایجاد مخزن موثری از استعدادها در حرفه جهت تامین نیازهای آینده و دسترسی به اهداف و بقا در سازمان‌های درمانی گردند.
دریافت: 1402/10/29 | پذیرش: 1403/1/28 | انتشار: 1403/3/10 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
