مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: در سال‌های اخیر به طور روزافزون سرمایه اجتماعی مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته است. زیرا سازمان نیز می‌تواند از طریق ایجاد، تقویت و گسترش این سرمایه‌های ناملموس اما ارزشمند، اثربخشی خود را بهبود بخشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه و پیش‌بینی آموزش اثربخش از طریق ابعاد سرمایه اجتماعی انجام شد. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی، تعداد 240 نفر از اعضای هیأت‌علمی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1394 به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (Nahapiet& Ghoshal) و پرسشنامه آموزش اثربخش محقق ساخته استفاده شد. داده‌ها از طریق آزمون‌های همبستگی و رگرسیون چندگانه تعدیل‌کننده مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره اعتماد اساتید 8/0±25/3 ، همدلی 58/0±90/3 و آموزش اثربخش 60/0±80/3 (از مجموع 5 نمره) بود. شدت همبستگی دو به دو از 13/0 تا 45/0 در نوسان بود. نتایج حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین اعتماد و همدلی با آموزش اثربخش بود (12/0=r ، 40/0=r ، 05/0>p). همچنین نقش تعاملی اعتماد و همدلی بر آموزش اثربخش اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تأیید شد (05/0>p و 226/0=R2 و 256/0=β). نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این پژوهش بین ابعاد اعتماد و همدلی سرمایه اجتماعی با آموزش اثربخش رابطه وجود دارد و از طرفی نقش تعاملی اعتماد و همدلی بر آموزش اثربخش تأیید شد. لذا برنامه ریزی در زمینه ایجاد جو مناسب در رابطه با سرمایه‌های اجتماعی در دانشگاه وآگاه سازی اعضای هیأت‌علمی ضرورت دارد.