دوره 8، شماره 1 - ( 6-1387 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 131-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hazavehei S M M, Asadi Z, Hassanzadeh A, Shekarchizadeh P. Comparing The Effect Of Two Methods Of Presenting Physical Education 2 Course On The Attitudes And Practices Of Female Students Towards Regular Physical Activity In Isfahan University Of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education 2008; 8 (1) :121-131
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-783-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-783-fa.html
هزاوه‌ای محمدمهدی، اسدی زهرا، حسن‌زاده اکبر، شکرچی‌زاده پریوش. مقایسه تأثیر دو روش ارایه واحد درسی تربیت بدنی 2 بر نگرش و عملکرد مرتبط با فعالیت جسمانی منظم دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1387; 8 (1) :121-131
، hazavehei@hlth.mui.ac.ir
چکیده: (18996 مشاهده)
مقدمه: فعالیت جسمانی منظم بر روی ابعاد سلامتی جسمی، روانی و اجتماعی دانشجویان و جامعه اثر مثبت داشته و ارائه واحد تربیت بدنی دانشگاه‌ها بر حصول این مهم نقش دارد. این مطالعه با هدف مقایسه نگرش و عملکرد مرتبط با فعالیت جسمانی و تربیت بدنی دانشجویان دختر در دو شیوه ارائه واحد درسی تربیت بدنی 2 بر اساس مدل بزنف و روش روتین انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی و آینده‌نگر، کلیه دانشجویان دختر (113n=) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که کلاس‌های واحد درس تربیت بدنی 2 را در نیم‌سال اول سال تحصیلی 86-85 انتخاب کرده بودند، شرکت نمودند. کلاس‌ها به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم‌بندی شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه نگرش در مورد انجام فعالیت فیزیکی و به درس تربیت بدنی همراه با پرسشنامه فعالیت جسمانی بین‌المللی بود. مداخله آموزشی در دانشجویان گروه تجربی به مدت دو ماه با برنامه آموزشی بر اساس اجزای مدل بزنف و گروه شاهد هم به مدت دو ماه تحت آموزش روتین واحد عمومی تربیت بدنی 2 قرار گرفتند. دانشجویان دو گروه، 2 و 4 ماه بعد از پایان برنامه آموزشی پیگیری شدند. اطلاعات با نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بعد از مداخله، گروه تجربی بطور معنی‌داری میانگین نمره نگرش بالاتری در دو حیطه نگرش در مورد تربیت بدنی و فعالیت جسمانی نسبت به گروه شاهد کسب کرد. مجموع شدت فعالیت‌های جسمانی انجام شده در گروه تجربی از توزیع بهتر برخوردار و بطور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد بهتر بود. نتیجه‌گیری: بکارگیری مدل‌های رفتاری از جمله مدل بزنف می‌تواند در طراحی برنامه درسی واحد تربیت بدنی 2 مؤثر واقع شود.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1387/9/12 | پذیرش: 1390/5/16 | انتشار: 1387/6/25 | انتشار الکترونیک: 1387/6/25
دریافت: 1387/9/12 | پذیرش: 1390/5/16 | انتشار: 1387/6/25 | انتشار الکترونیک: 1387/6/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
