جلد 24 -                   جلد 24 - صفحات 130-122 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arjmand R, Zare M, Hashempoor A, Tahmasebi Boldaji F, Ghanbari S, Zivdar N. Assessment of Educational Environment in Pediatric and Internal Medicine Clinics in Training Hospitals of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education 2024; 24 :122-130
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5764-fa.html
ارجمند رضا، زارع مریم، هاشم پور آناهیتا، طهماسبی بلداجی فاطمه، قنبری سعید، زیودار نیایش. ارزیابی محیط آموزشی درمانگاه‌های داخلی و اطفال بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1403; 24 () :122-130

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5764-fa.html

ارزیابی محیط آموزشی درمانگاه‌های داخلی و اطفال بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
رضا ارجمند ، مریم زارع ، آناهیتا هاشم پور ، فاطمه طهماسبی بلداجی* ، سعید قنبری ، نیایش زیودار
گروه آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران & (کارشناس)، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. tahmasebifateme1993@gmail.com ، tahmasebifateme1993@gmail.com
چکیده:   (531 مشاهده)
مقدمه: آموزش درمانگاهی بخش مهمی از آموزش بالینی دانشجویان را در بر می‌گیرد، لذا این مطالعه با هدف ارزیابی محیط آموزشی در درمانگاه‌های داخلی و اطفال بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه جندی شاپور اهواز از دیدگاه کارورزان در سال ۱۴۰۲انجام شد.

روش‌ها: مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر به منظور ارزیابی محیط آموزشی درمانگاه‌‎های داخلی و اطفال روی ۳۰۲ نفر از کارورزان پزشکی که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ روان‎سنجی شده ACLEEM در ۸ حیطه بود. حیطه‌ها عبارت بودند از "توانمندی اساتید بالینی، فعالیت در عرصه بالینی و مراقبت از بیمار، تخصیص وقت برای فعالیت‌های غیربالینی، زیرساخت، مهارت‌های بالینی، سنجش و بازخورد، اطلاعات، ارتباطات و فناوری و نظارت بالینی. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، توزیع و درصد و آزمون‌های تحلیلی تی مستقل و ANOVA استفاده شد. داده‌ها با استفاده از SPSS ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بیش‌ترین میانگین امتیاز کارورزان مربوط به حیطه «مهارت‌های بالینی» با ۶۹.۲۵% و کم‌ترین میانگین امتیاز مربوط به حیطه «سنجش و بازخورد» با ۳۷.۵۵% بود. امتیاز کل حیطه‌‎ها در بخش اطفال ۲۵.۵۷±۸۸.۴۸ و در بخش داخلی ۳۰.۶۷±۸۸.۴۷ گزارش شد. همچنین میانگین نمره کلی تمام حیطه‌ها در بین بخش‎های داخلی و اطفال (۰.۹=Pvalue) تفاوت معناداری نداشت اما نمره کلی و نمره تمام حیطه‎‌ها در بین خانم‌‎ها و آقایان (۰.۰۰۱ =Pvalue) تفاوت معناداری داشت.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد محیط آموزشی درمانگاه‎‌ها در وضعیت نیمه‎‌مطلوب قرار دارد که بیانگر عدم رضایت کافی از این محیط است. به‌منظور ارتقاء آموزش درمانگاهی باید با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از سایر ظرفیت‌های درمانگاهی اهتمام جدی به‌عمل آید.
واژه‌های کلیدی: آموزش درمانگاهی، آموزش پزشکی، آموزش سرپایی
متن کامل [PDF 412 kb]   (231 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ارزشيابي برنامه
دریافت: 1403/1/26 | پذیرش: 1403/5/29 | انتشار: 1403/3/10 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education