جلد 23 -
جلد 23 - صفحات 136-128 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yamani N, Delzendeh M, Bazrafshan M, Adibi P, Beigzadeh A. The Use of the Analytic Hierarchy Process Approach in Prioritizing Clinical Education Problems from the Perspective of Clinical Teachers and Medical Education Experts. Iranian Journal of Medical Education 2023; 23 :128-136
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5635-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5635-fa.html
یمانی نیکو، دل زنده مژده، بذرافشان میترا، ادیبی پیمان، بیگ زاده امین. کاربرد رویکرد تحلیل سلسله مراتبی در اولویت‌بندی مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه اساتید بالینی و متخصصین آموزش پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1402; 23 () :128-136
دانشکده علوم پزشکی سیرجان، سیرجان، ایران. ، beigzadeh.amin@gmail.com
چکیده: (838 مشاهده)
مقدمه: کیفیت آموزش بالینی از مهمترین مولفه‌های آموزشی برای پرورش مهارت‌های بالینی است. شواهد نشان می‌‍دهد که آموزش بالینی همراه با مشکلات فراوانی است و تلاش برای رفع آنها از اولویت‌های متخصصین آموزش پزشکی می‌باشد. هدف این پژوهش شناسایی مشکلات آموزش بالینی و رتبه‌بندی مشکلات از دیدگاه اساتید بالینی و متخصصین آموزش پزشکی با به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بود.
روش‌ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، 40 نفر (32 استاد بالینی و 8 متخصص آموزش پزشکی) وارد مطالعه شدند. مشارکت‌کنندگان به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در اولین فاز با استفاده از مرور متون جامع، مشکلات آموزش بالینی شناسایی، غربالگری و اولویت‌بندی شد. در دومین فاز، با استفاده از الگوی AHP مهمترین مشکلات به ترتیب اولویت مشخص شدند. روایی و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از اعتبار محتوا و آزمون مجدد کسب گردید. دادهها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 شامل میانگین و انحراف معیار، درصد و فراوانی و نرم‌افزار expert choice نسخه 11 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: مرور متون جامع منجر به شناسایی 47 مشکل شد. در بررسی اولیه، 17 مشکل کم‌اهمیت حذف گردید و 30 مشکل توسط متخصصین آموزش پزشکی رتبه‌بندی شدند. یافته‌ها نشان داد که عدم وجود انگیزه در دانشجویان (45/2±82/7)، همزمانی راند کاری و آموزشی (20/2±79/7) و نامناسب بودن روش‌های ارزشیابی بالینی (45/2±49/7) رتبه‌های یک تا سه را به خود اختصاص دادند. در مرحله دوم، 32 استاد بالینی با انجام مقایسه زوجی به اولویت‌بندی نهایی مشکلات پرداختند. نتایج الگوی AHP نشان داد که تعداد زیاد دانشجویان با وزن 248/0 در سطح اول، کمبود فضای آموزشی-درمانی با وزن 183/0 در سطح دوم و در سطح سوم فقدان انگیزه شغلی با وزن 103/0 بهعنوان با اهمیت‌ترین مشکلات شناخته شدند.
نتیجه‌گیری: ارتقای مستمر کیفیت آموزش بالینی مستلزم شناسایی مشکلات و اولویت‌بندی آنها با استفاده از روش‌های علمی جهت انجام اقدامات اصلاحی مناسب است. برنامه‌ریزی جهت مدیریت راندهای پرازدحام یکی از مهمترین اولویت‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور است.
تازه‌های تحقیق
امین بیگ زاده: Google Scholar ,Pubmed
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش باليني
دریافت: 1402/1/29 | پذیرش: 1402/2/20 | انتشار: 1402/1/10 | انتشار الکترونیک: 1402/1/10
دریافت: 1402/1/29 | پذیرش: 1402/2/20 | انتشار: 1402/1/10 | انتشار الکترونیک: 1402/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
