جلد 22 -
جلد 22 - صفحات 119-110 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbari Aghdam H, Najimi A, Zandi-esfahani H. Evaluation of Learning and Satisfaction of Medical Internship Students in Offering Orthopedic Courses: Traditional Education and Blended Education. Iranian Journal of Medical Education 2022; 22 :110-119
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5381-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5381-fa.html
اکبری اقدم حسین، نجیمی آرش، زندی اصفهانی حامد. یادگیری و رضایت‌مندی کارورزان ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از ارائه درس ارتوپدی به دو شیوه‌ی آموزش سنتی و ترکیبی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1401; 22 () :110-119
دستیار رادیولوژی، گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، 94@gmail.com
چکیده: (1792 مشاهده)
مقدمه: آموزش پزشکی بالینی به سبب اثرگذاری نهایی در بهبود مراقبت از بیماران و کیفیت خدمات درمانی از اهمیت به سزایی برخوردار است. این مطالعه با هدف مقایسه یادگیری و رضایت‌مندی کارورزان ارتوپدی دانشگاه علوم اصفهان به دو روش آموزش سنتی و ترکیبی در سال تحصیلی 1397 انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش، یک مداخله آموزشی با طرح پس آزمون در سال تحصیلی 1397 بود که روی 106نفر از کارورزان بخش ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. نمونه‌ها به صورت در دسترس انتخاب و با شیوه متوالی و غیر تصادفی به دو گروه آموزش ترکیبی (مجازی و بالینی) و آموزش سنتی (بالینی) تقسیم شدند. نمرات امتحان آسکی پایان بخش جهت بررسی میزان یادگیری و پرسشنامه محقق ساخته ابزاری جهت سنجش رضایت‌مندی آموزشی بود. سطح معنا داری کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره امتحان آسکی گروه آموزش سنتی (21/2±81/17) و گروه آموزش ترکیبی (76/1±75/17) واختلاف معنادار نداشت (85/0=P). از نظر نمره کل رضایت‌مندی آموزشی و زیرگروه های آن شامل توانایی علمی ، پویایی و علاقه‌مندی، تقویت انگیزه و توانایی های علمی دانشجویان، ارتباط بین استاد و دانشجو در بخش و خارج از بخش، سیستم ارزیابی و بازخورد، برنامه‌ریزی درسی، مسائل اخلاقی و نظم و مقررات آموزشی اختلاف معناداری بین نمره گروه آموزش سنتی (83/24±04/116) و گروه آموزش ترکیبی (53/26±71/147) دیده شد ( 001/0 < P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و رضایت‌مندی کارورزان به نظر می‌رسد می‌توان با افزایش کیفیت آموزش مجازی و گسترش آن در رشته‌های بالینی پزشکی، به هدف نهایی یعنی بهبود کیفیت آموزشی و اثربخشی آن و همچنین ادامه روند آموزشی در بحران‌هایی مانند پاندمی کووید-19 رسید.
تازه‌های تحقیق
حامد زندی اصفهانی: Google Scholar ,Pubmed
روش‌ها: این پژوهش، یک مداخله آموزشی با طرح پس آزمون در سال تحصیلی 1397 بود که روی 106نفر از کارورزان بخش ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. نمونه‌ها به صورت در دسترس انتخاب و با شیوه متوالی و غیر تصادفی به دو گروه آموزش ترکیبی (مجازی و بالینی) و آموزش سنتی (بالینی) تقسیم شدند. نمرات امتحان آسکی پایان بخش جهت بررسی میزان یادگیری و پرسشنامه محقق ساخته ابزاری جهت سنجش رضایت‌مندی آموزشی بود. سطح معنا داری کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره امتحان آسکی گروه آموزش سنتی (21/2±81/17) و گروه آموزش ترکیبی (76/1±75/17) واختلاف معنادار نداشت (85/0=P). از نظر نمره کل رضایت‌مندی آموزشی و زیرگروه های آن شامل توانایی علمی ، پویایی و علاقه‌مندی، تقویت انگیزه و توانایی های علمی دانشجویان، ارتباط بین استاد و دانشجو در بخش و خارج از بخش، سیستم ارزیابی و بازخورد، برنامه‌ریزی درسی، مسائل اخلاقی و نظم و مقررات آموزشی اختلاف معناداری بین نمره گروه آموزش سنتی (83/24±04/116) و گروه آموزش ترکیبی (53/26±71/147) دیده شد ( 001/0 < P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و رضایت‌مندی کارورزان به نظر می‌رسد می‌توان با افزایش کیفیت آموزش مجازی و گسترش آن در رشته‌های بالینی پزشکی، به هدف نهایی یعنی بهبود کیفیت آموزشی و اثربخشی آن و همچنین ادامه روند آموزشی در بحران‌هایی مانند پاندمی کووید-19 رسید.
تازه‌های تحقیق
حامد زندی اصفهانی: Google Scholar ,Pubmed
واژه‌های کلیدی: یادگیری، آموزش مجازی، آموزش ترکیبی، رضایت‌مندی، آموزش بالینی، ارتوپدی، کارورزان پزشکی.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
يادگيري الكترونيكي
دریافت: 1400/9/7 | پذیرش: 1400/12/2 | انتشار: 1401/1/15 | انتشار الکترونیک: 1401/1/15
دریافت: 1400/9/7 | پذیرش: 1400/12/2 | انتشار: 1401/1/15 | انتشار الکترونیک: 1401/1/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
