XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sanagoo A, Araghian Mojarad ّ, Jooybari L. Title: Clinical simulators: A suitable solution for clinical training of nurses during the corona epidemic. Iranian Journal of Medical Education 2020; 20 :146-145
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5102-fa.html
ثناگو اکرم، عراقیان مجرد فرشته، جویباری لیلا. شبیه سازها: راهکاری برای آموزش بالینی دانشجویان در دوره پاندمی کروناویروس. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1399; 20 () :146-145

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5102-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی مازندران ، fereshteharaghian@yahoo.com
چکیده:   (3566 مشاهده)
آموزش پرستاری مبتنی بر شبیه‌سازی یک رویکرد پداگوژی است که مورد توجه روزافزون است(1). شبیه‌سازی به عنوان یک روش تدریس، عبارت از فعالیت‌هایی است که یک محیط واقعی بالینی را تقلید می‌کند و برای نشان دادن فرآیندها، تصمیم‌گیری و تفکر انتقادی به وسیله روش‌هایی مانند ایفای نقش و استفاده از وسایلی مانند فیلم‌های آموزشی و مانکن‌ها، تنظیم سناریو، مطالعه موردی طراحی شده است(2). شبیه‌سازی تقلید کردن یا شبیه‌سازی کردن یک نظام واقعی است، به طوری که ما بتوانیم آن را جستجو کنیم، تجربیاتی را در آن انجام دهیم و قبل از اجرا کردن، آن را در جهان واقعی درک کنیم(3). در این روش، مسأله‌ای فرضی، مشابه واقعیت‌های زندگی، برای دانشجو مطرح شده و سپس از آنها خواسته می‌شود تا با رعایت اصول و قواعد آموزشی، آن موقعیت را تجربه کنند و مسأله را حل نمایند. از این روش در برخی دروس نظری، درس بررسی وضعیت سلامت و به خصوص برای دروس عملی پرستاری استفاده شده است(4). در پاندمی کرونا ویروس جدید، کشورهای زیادی در جهان از جمله ایران متاثر شده اند. در حال حاضر این پاندمی سبب توقف آموزش‌های بالینی کارآموزان پرستاری شد و از این رو دانشکده‌ها به روش‌های جایگزین برای آموزش دانشجویان مانند تله نرسینگ (Tele Nursing)و شبیه‌سازی روی آورده­اند، اگرچه هیچ جایگزینی برای تماس چهره به چهره با بیمار وجود ندارد. نتایج یک متا آنالیز نشان داد آموزش با استفاده از شبیه‌سازی از نظر اندازه، اثری از متوسط تا اثر بزرگ داشته است. در ارزیابی عملکرد، مهارتهای روانی حرکتی پرستاران و دانشجویان سال بالای پرستاری، شبیه‌سازها بسیار موثر بودند و حتی از شیوه‌های سنتی یادگیری کارآمدتر بوده است(5). نتایج تجربیات دانشجویان پرستاری که در آزمون در محیط آزمایشگاهی شبیه‌سازی شده بالینی شرکت کردند، حاکی از آن بود که آنها احساس کردند در محیطی امن قرار دارند بدون اینکه آسیبی به بیمار برسد(6).
تجربیات نویسندگان مقاله حاضر در دروس حاکی از نتایج مثبت و رضایت‌بخش از جانب دانشجویان در خصوص استفاده از شبیه‌سازها به صورت سناریو بوده است. در درس اخلاق هر یک از دانشجویان از پرستاران خواستند که یک تجربه اخلاقی یا چالش اخلاقی خود را تعریف کنند، دانشجو این تجربه را به صورت سناریو و پادکست تبدیل و در گروه مجازی به اشتراک گذاشتند. در درس مدیریت دانشجویان مامایی از مدیران پرستاری خواستند تا یک چالش مدیریتی در محیط کار را بگویند و سپس به صورت سناریو نوشته و بر اساس آنچه در مدیریت خوانده شد تحلیل، چالش و مشکل مدیریتی آن استخراج و در گروه مجازی ارائه شد. در درس بیماری‌های کودکان، از آنجایی که امکان کارآموزی نبوده است هر یک از دانشجویان در خانواده یا اقوام خود یک بیماری مزمن را پیدا کرده، شرح حال گرفته، سیر بیماری و درمانی را در قالب یک گزارش کاربردی تهیه کردند. در درس پاتولوژی و آزمایشگاه در شرایط عادی، دانشجویان بایستی برای کار عملی به آزمایشگاه می‌رفتند ولی به جای آن از شبیه‌سازی در خانواده استفاده شد. هر یک از دانشجویان هشت برگه آزمایش از اقوام و فامیل جمع آوری کردند و گزارش از بیماری، چرایی آزمایش و درمان آن تهیه و به صورت مجازی ارائه شد.
سازمان جهانی بهداشت هم تاکید دارد که شبیه‌سازی در آموزش پرستاری و مامایی مزایایی برای دانشجویان و برای بیماران فراهم می‌کند و می‌توان از آنها برای آموزش تیم مراقبتی در مورد مداخلات ایمن تر و سریع که مطابق با توصیه‌های بین‌المللی هستند، استفاده کرد و از این طریق کیفیت کلی مراقبت بهبود یابد(7).
واژه‌های کلیدی: نامه به سر دبیر، کرونا
متن کامل [PDF 145 kb]   (1228 دریافت)    
نوع مطالعه: نامه به سردبیر | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1399/4/28 | پذیرش: 1399/2/10 | انتشار: 1399/7/12 | انتشار الکترونیک: 1399/7/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education