جلد 20 -
جلد 20 - صفحات 158-149 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
AshrafiFard H, Karimi Moonaghi H, Emadzadeh A, Tabesh H. What style Medical teachers use to learn?. Iranian Journal of Medical Education 2020; 20 :149-158
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5076-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5076-fa.html
اشرفی فرد حورا، کریمی مونقی حسین، عمادزاده علی، تابش حامد. استادان برای یادگیری از چه سبکی استفاده می‌کنند؟. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1399; 20 () :149-158
دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، karimih@mums.ac.ir
چکیده: (2271 مشاهده)
مقدمه: شرط لازم برای توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی دانشکده‌های پزشکی در زمینه آموزش، طراحی و اجرای برنامه‌های توانمندسازی مؤثر و استفاده از روشهای آموزشی مناسب است. شناسایی سبکهای یادگیری آنان و ارائه دورههای آموزشی بر آن اساس مهم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی سبکهای یادگیری اعضای هیأت‌علمی بر اساس نظریه کلب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1397 انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری 138 نفر از اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس بودند و مشمول دوره توانمندسازی حیطه آموزشی سطح یک می‌شدند. براساس نمونه‌گیری تمام شماری کلیه این جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌‌ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری کلب 1/3 بود. داده‌‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌‌های آماری chi-square و Kruskal–Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میزان مشارکت اعضای هیأت‌علمی برابر با 5/77 درصد بود. سبکهای یادگیری اعضای هیأت‌علمی به ترتیب شامل 58 نفر جذب‌کننده (8/59 درصد)، 27 نفرهم‌گرا (8/27 درصد)، 9نفر واگرا (3/9 درصد)، 3نفر انطباق‌یابنده (1/3 درصد) بودند. بین سبکهای یادگیری غالب (جذب کننده و هم‌گرا) و متغیر‌های جمعیت شناختی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین بین سبکهای یادگیری در گروه‌‌های پایه و بالینی تفاوت آماری معنادار وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به سبک یادگیری غالب در این مطالعه پیشنهاد می‌شود که در دورههای توانمندسازی بیش‌تر از روشهای آموزشی سخنرانی، روشهای دیداری و خودآموزی با مطالب خواندنی استفاده شود، اما نباید فراموش کرد که در یک دوره فراگیرانی با سبکهای یادگیری گوناگون حضور خواهند داشت که هریک روش یاددهی خاصی طلب می‌کند. لازم است با توجه به چندگانگی سبکهای یادگیری از روشهای متنوع یاددهی استفاده شود.
روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری 138 نفر از اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس بودند و مشمول دوره توانمندسازی حیطه آموزشی سطح یک می‌شدند. براساس نمونه‌گیری تمام شماری کلیه این جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌‌ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری کلب 1/3 بود. داده‌‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌‌های آماری chi-square و Kruskal–Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میزان مشارکت اعضای هیأت‌علمی برابر با 5/77 درصد بود. سبکهای یادگیری اعضای هیأت‌علمی به ترتیب شامل 58 نفر جذب‌کننده (8/59 درصد)، 27 نفرهم‌گرا (8/27 درصد)، 9نفر واگرا (3/9 درصد)، 3نفر انطباق‌یابنده (1/3 درصد) بودند. بین سبکهای یادگیری غالب (جذب کننده و هم‌گرا) و متغیر‌های جمعیت شناختی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین بین سبکهای یادگیری در گروه‌‌های پایه و بالینی تفاوت آماری معنادار وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به سبک یادگیری غالب در این مطالعه پیشنهاد می‌شود که در دورههای توانمندسازی بیش‌تر از روشهای آموزشی سخنرانی، روشهای دیداری و خودآموزی با مطالب خواندنی استفاده شود، اما نباید فراموش کرد که در یک دوره فراگیرانی با سبکهای یادگیری گوناگون حضور خواهند داشت که هریک روش یاددهی خاصی طلب می‌کند. لازم است با توجه به چندگانگی سبکهای یادگیری از روشهای متنوع یاددهی استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ساير موارد
دریافت: 1399/3/5 | پذیرش: 1399/4/29 | انتشار: 1399/7/12 | انتشار الکترونیک: 1399/7/12
دریافت: 1399/3/5 | پذیرش: 1399/4/29 | انتشار: 1399/7/12 | انتشار الکترونیک: 1399/7/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
