جلد 19 -                   جلد 19 - صفحات 125-124 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Araghian Mojarad F, Sadeghi A, Sanagoo A, Jouybari L. Necessity Approach clinical reasoning in Medical education. Iranian Journal of Medical Education 2019; 19 :124-125
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4854-fa.html
عراقیان مجرد فرشته، صادقی آناهیتا، ثناگو اکرم، جویباری لیلا. اهمیت آموزش استدلال بالینی در آموزش پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1398; 19 () :124-125

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4854-fa.html

اهمیت آموزش استدلال بالینی در آموزش پزشکی
فرشته عراقیان مجرد* ، آناهیتا صادقی ، اکرم ثناگو ، لیلا جویباری
دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، fereshteharaghian@yahoo.com
چکیده:   (6951 مشاهده)
استدلال بالینی فرایند منطقی جمع‌آوری نکات کلیدی اطلاعات، درک مشکلات و وضعیت بیمار، برنامه‌ریزی و اجرای مداخلات، ارزیابی مداخلات و بازخورد در فرایند یادگیری است(1). داشتن آن به عنوان شایستگی و دید بالینی، ضروری تلقی می‌شود. با این حال، تعداد کمی از برنامه‌های آموزشی بر این استراتژی آموزشی نوآورانه و خلاقانه تأکید دارد(2). ممکن است عدم توجه کافی به استدلال بالینی و مفاهیم مربوط به آن، دلیل این باشد که اشتباهات تشخیصی هنوز عامل اصلی آسیب بیمار هستند. استدلال بالینی یک فرآیند تفکر منطقی است که پزشک را به گام‌های عاقل و هدف‌مند در تشخیص و درمان هدایت می‌کند. این در تمام مراحل برخورد با بیمار، از مراحل ابتدایی گرفتن تاریخچه بیماری تا اتمام درمان و پیگیری وجود دارد(3). استدلال بالینی شامل چهار مؤلفه؛ جمع‌آوری اطلاعات، فرضیه‌سازی بالینی، آزمون فرضیه و تصمیم‌گیری بالینی (حل مسأله) است. در واقع برای رسیدن به استدلال بالینی فرآیندی شناختی شکل می‌گیرد. این یک فرآیند فرضیه محور است که نیازمند سامان‌دهی دانسته‌ها، ایجاد روابط عالی مناسب، ساخت فرضیه و آزمایش آن است(4). روش تدریس سنتی یک رویکرد استاد شاگردی یا خردسالان و یا تعلیمات سرپرستی نیز نامیده می‌شود، که در آن به فرایند شناختی منجر به استدلال بالینی توجه بالایی ندارد. فارغ‌التحصیلان چنین سیستمی معمولاً در کاربرد آموخته‌های نظری خود در محیط بالینی دچار مشکل می‌شوند(5). استدلال بالینی جزء کلیدی مراقبت از بیمار و مهارتی است که توسط پزشکان به صورت روزانه به کار گرفته می‌شود. بسیاری از تکنیک‌های آموزشی برای آموزش دانشجویان پزشکی از جمله آموزش مبتنی بر مشکل، یادگیری مبتنی بر تیم و ارائه‌های بالینی، اجرا می‌شود. علی‌رغم نیاز واضحی برای استدلال بالینی، اساتید پزشکی، هیچ استاندارد طلایی برای توسعه این مهارت‌ها ندارند(6). اﺳﺘﺪﻻل ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻐﻔﻮل ﻣﺎﻧﺪه و ﺑﻪ آﻣﻮزش آن ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮد و  در ارزﻳﺎﺑﻲ‌ﻫﺎی رﺳﻤﻲ ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ ﻗﺮار ﻧﻤﻲ‌ﮔﻴﺮد، آزﻣﻮن‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ یکسره ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت و داﻧﺴﺘﻪ‌ﻫﺎ را ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺗﻔﻜﺮ ﻫﻤﭽﻮن ﺣﻞ ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و اﺳﺘﺪﻻل کم‌تر مورد ارزیابی ﻗﺮار ﻣﻲ‌گیرند(7) لذا پیشنهاد می‌شود با توجه به اهمیت استدلال بالینی در افزایش کیفیت یادگیری فراگیران علوم پزشکی و کاهش خطا‌های پزشکی و توجه برگزار کننده‌های المپیادهای دانشجویی به این حیطه در سال‌های اخیر، اساتید رشته‌های علوم پزشکی توجه خاصی به پرورش و یاددهی این مهارت در دانشجویان داشته باشند و در معاونت آموزشی وزارت بهداشت تدابیری برای فراگیری این نوع آموزش و طرح آزمون‌هایی برای ارزیابی دانشجویان در حیطه استدلال بالینی اتخاذ گردد.
واژه‌های کلیدی: نامه به سر دبیر، آموزش پزشکی
متن کامل [PDF 94 kb]   (2239 دریافت)    
نوع مطالعه: نامه به سردبیر | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1397/10/27 | پذیرش: 1398/4/18 | انتشار: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/1/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education