مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: هدف از آموزش بالینی در دوره دکترای پزشکی عمومی کسب حداقل مهارت‌های مورد انتظار از دانش آموختگان می‌باشد. آزمون صلاحیت بالینی به عنوان ابزاری جهت ارزیابی این حداقل‌های یادگیری طراحی شده است. بررسی نظرات شرکت‌کنندگان در این آزمون می‌تواند گامی در جهت بهبود کیفیت برگزاری آن و برطرف کردن مشکلات باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه کارورزان شرکت‌کننده در آزمون صلاحیت بالینی انجام شد.

روش‌ها: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای مرسوم انجام شد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه شامل 17نفر از کارورزان شرکت‌کننده در آزمون صلاحیت بالینی آبان ماه سال 1395 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که در چهار گروه 4-6 نفره مصاحبه شدند. مصاحبه‌ها پس از پیاده‌سازی به روش تحلیل محتوای مرسوم و با استفاده از نرم‌افزار  MAXQDA-10 تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: در مجموع تعداد 93 کد اولیه استخراج شد. پس از حذف کدهای تکراری و ادغام کدهای مشابه در نهایت72 استخراج شد که در 4 طبقه اصلی و 9 طبقه فرعی قرار داده شدند. طبقات اصلی شامل: شرایط برگزاری آزمون، محتوای آزمون، عوامل آموزشی مؤثر بر آزمون و شرایط ایستگاه‌های آزمون بود.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد عوامل آموزشی مؤثر بر آزمون از عمده عواملی باشد که آزمون صلاحیت بالینی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند. همچنین از دیدگاه آزمون‌شوندگان اهداف برگزاری آزمون به خوبی روشن نبوده و می‌تواند بر نتایج مورد انتظار تأثیرگذار باشد. با توجه به این که آزمون صلاحیت بالینی می‌تواند به عنوان ابزاری جهت ایجاد تلاش بیش‌تر در دانشجویان برای کسب مهارت‌های لازم و مورد انتظار باشد، لذا انجام اقدامات اصلاحی و برنامه‌ریزی‌های منظم و سازماندهی شده در این زمینه ضروری است.