جلد 17 -
جلد 17 - صفحات 493-482 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yazdani S, Farajpour A. Concept Analysis of “Practice-Based Learning and Improvement” according to Walker and Avant’s Approach. Iranian Journal of Medical Education 2017; 17 :482-493
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4339-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4339-fa.html
یزدانی شهرام، فرج پور آرزو. تحلیل مفهوم توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل به روش واکر و آوانت. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1396; 17 () :482-493
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، ar_farajpour@sbmu.ac.ir
چکیده: (4603 مشاهده)
مقدمه: مرور متون مبین آن است که در مورد تعربف، نحوه اجرا، آموزش و ارزیابی توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل در میان صاحب نظران اتفاق نظر وجود ندارد لذا این مطالعه با هدف شفاف‌سازی مفهوم و ارائه تعریف تحلیلی انجام گرفت.
روش‌ها: این مطالعه بر اساس رویکرد تحلیل مفهومی واکر و آوانت و اجرای هشت مرحله انتخاب مفهوم، تعیین اهداف تحلیل، تعیین ویژگی‌های تعریفی، ارائه مورد الگو، ارائه موارد جایگزین، مخالف، مرتبط، حدواسط و جعلی، شناسایی پیشایندها و پسایندها و تعریف شاخص‌های تجربی انجام شد. پس از انجام جستجوی وسیع در پایگاه‌های داده علمی با استراتژی‌های از پیش تعیین شده تعداد 120 سند مورد مطالعه قرار گرفت و ویژگی‌های تعریفی مفهوم استخراج و تعریف تحلیلی ارائه شد.
نتایج: توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل یک صلاحیت پیچیده، وابسته به حرفه و زمینه است که مشتمل بر مجموعه‌ای از صلاحیت‌های فردی است که بایستی فراگیران این توانمندی را در دوره آموزش دانشگاهی خود کسب نمایند و با ایفای نقش‌های حرفه‌ای به منصه ظهور برسانند، البته وقوع آن مستلزم پیشایندهایی است و در صورت محقق شدن به تعالی خدمات بالینی می‌انجامد.
نتیجه‌گیری: یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل به عنوان یک فراصلاحیت نقش مهمی در بهبود کیفیت خدمات بالینی دارد و این مطالعه با شفاف‌سازی مفهوم، برنامه‌ریزی و عملیاتی‌سازی آن را تسهیل نمود و آن را از مفاهیم مجاور متمایز ساخت.
روش‌ها: این مطالعه بر اساس رویکرد تحلیل مفهومی واکر و آوانت و اجرای هشت مرحله انتخاب مفهوم، تعیین اهداف تحلیل، تعیین ویژگی‌های تعریفی، ارائه مورد الگو، ارائه موارد جایگزین، مخالف، مرتبط، حدواسط و جعلی، شناسایی پیشایندها و پسایندها و تعریف شاخص‌های تجربی انجام شد. پس از انجام جستجوی وسیع در پایگاه‌های داده علمی با استراتژی‌های از پیش تعیین شده تعداد 120 سند مورد مطالعه قرار گرفت و ویژگی‌های تعریفی مفهوم استخراج و تعریف تحلیلی ارائه شد.
نتایج: توانمندی یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل یک صلاحیت پیچیده، وابسته به حرفه و زمینه است که مشتمل بر مجموعه‌ای از صلاحیت‌های فردی است که بایستی فراگیران این توانمندی را در دوره آموزش دانشگاهی خود کسب نمایند و با ایفای نقش‌های حرفه‌ای به منصه ظهور برسانند، البته وقوع آن مستلزم پیشایندهایی است و در صورت محقق شدن به تعالی خدمات بالینی می‌انجامد.
نتیجه‌گیری: یادگیری و ارتقای مبتنی بر عمل به عنوان یک فراصلاحیت نقش مهمی در بهبود کیفیت خدمات بالینی دارد و این مطالعه با شفاف‌سازی مفهوم، برنامه‌ریزی و عملیاتی‌سازی آن را تسهیل نمود و آن را از مفاهیم مجاور متمایز ساخت.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ساير موارد
دریافت: 1395/11/16 | پذیرش: 1396/5/21 | انتشار: 1396/12/12 | انتشار الکترونیک: 1396/12/12
دریافت: 1395/11/16 | پذیرش: 1396/5/21 | انتشار: 1396/12/12 | انتشار الکترونیک: 1396/12/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
