جلد 17 -
جلد 17 - صفحات 461-451 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Falahi E, Ghobadi Hamzehkhani R, Ghazi S, Farhadi A, Roosta S. Course Credits of Nutrition Sciences BSc Program: Perspective of Students. Iranian Journal of Medical Education 2017; 17 :451-461
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4336-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4336-fa.html
فلاحی ابراهیم، قبادی حمزه خانی راضیه، قاضی شیرین، فرهادی علی، روستا سجاد. دیدگاه دانشجویان در مورد واحدهای درسی رشته کارشناسی علوم تغذیه. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1396; 17 () :451-461
دانشگاه علوم پزشکی لرستان ، sajjad.roosta@yahoo.com
چکیده: (4033 مشاهده)
مقدمه: بررسی دیدگاه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان یکی از گام‌های مهم تعیین جنبه‌های مختلف نیازمند بازنگری برنامه آموزشی است، این مطالعه با هدف بررسی نظر دانشجویان علوم تغذیه دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در سال94-1393 در مورد واحدهای درسی اصلی دوره کارشناسی انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 185 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد و ترم آخر کارشناسی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور به روش نمونه در دسترس دراین مقطع زمانی (سرشماری) شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا بود. تناسب تعداد واحدهای دروس نسبت به محتوا، میزان علاقه به هر درس، تناسب با نیاز جامعه و میزان ارتباط با رشته تغذیه بررسی شد. جهت تحلیل دادهها از آمار توصیفی استفاده شد.
نتایج: در مورد دروس تغذیه اساسی2، داروشناسی، پاتوفیزیولوژی، اصول تنظیم برنامه‌های غذایی، رژیم درمانی1، رژیم درمانی2، تغذیه گروه‌های ویژه، فیزیولوژی تغذیه و کارآموزی رژیم درمانی به ترتیب 8/49، 3/61، 61، 6/63، 2/66، 68، 2/56، 5/62، 2/56 درصد از شرکت‌کنندگان اعتقاد داشتند که تعداد واحدهای این دروس نسبت به محتوا کم است. اکثرشرکت‌کنندگان اظهار داشتند که دروس بیوشیمی متابولیسم، تغذیه اساسی1، تغذیه اساسی2، داروشناسی، پاتوفیزیولوژی، زبان تخصصی و اصول تنظیم برنامه‌های غذایی ارتباط زیادی با رشته تغذیه دارند. اکثر دانشجویان معتقد بودند 5 درس جدید باید به برنامه آموزشی این رشته اضافه شود. به ترتیب 9/84 و 7/93 درصد معتقد بودند باید دوره کارورزی در عرصه و دوره کارآموزی حین ارائه دروس تئوری ایجاد گردد. 6/58 درصد از آنها معتقد بودند طول دوره این رشته باید بیش از 4 سال و به صورت دکترای حرفه‌ای باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه بازنگری برنامه درسی دوره کارشناسی علوم تغذیه با در نظر گرفتن نظرات دانشجویان ضروری به نظر میرسد.
روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 185 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد و ترم آخر کارشناسی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور به روش نمونه در دسترس دراین مقطع زمانی (سرشماری) شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا بود. تناسب تعداد واحدهای دروس نسبت به محتوا، میزان علاقه به هر درس، تناسب با نیاز جامعه و میزان ارتباط با رشته تغذیه بررسی شد. جهت تحلیل دادهها از آمار توصیفی استفاده شد.
نتایج: در مورد دروس تغذیه اساسی2، داروشناسی، پاتوفیزیولوژی، اصول تنظیم برنامه‌های غذایی، رژیم درمانی1، رژیم درمانی2، تغذیه گروه‌های ویژه، فیزیولوژی تغذیه و کارآموزی رژیم درمانی به ترتیب 8/49، 3/61، 61، 6/63، 2/66، 68، 2/56، 5/62، 2/56 درصد از شرکت‌کنندگان اعتقاد داشتند که تعداد واحدهای این دروس نسبت به محتوا کم است. اکثرشرکت‌کنندگان اظهار داشتند که دروس بیوشیمی متابولیسم، تغذیه اساسی1، تغذیه اساسی2، داروشناسی، پاتوفیزیولوژی، زبان تخصصی و اصول تنظیم برنامه‌های غذایی ارتباط زیادی با رشته تغذیه دارند. اکثر دانشجویان معتقد بودند 5 درس جدید باید به برنامه آموزشی این رشته اضافه شود. به ترتیب 9/84 و 7/93 درصد معتقد بودند باید دوره کارورزی در عرصه و دوره کارآموزی حین ارائه دروس تئوری ایجاد گردد. 6/58 درصد از آنها معتقد بودند طول دوره این رشته باید بیش از 4 سال و به صورت دکترای حرفه‌ای باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه بازنگری برنامه درسی دوره کارشناسی علوم تغذیه با در نظر گرفتن نظرات دانشجویان ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ارزشيابي برنامه
دریافت: 1395/11/13 | پذیرش: 1396/5/15 | انتشار: 1396/12/12 | انتشار الکترونیک: 1396/12/12
دریافت: 1395/11/13 | پذیرش: 1396/5/15 | انتشار: 1396/12/12 | انتشار الکترونیک: 1396/12/12
پرسشنامه مطالعه [PDF 73 KB] (188 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
