مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: با رواج آزمون‌های مبتنی بر عملکرد، استفاده از شاخص‌های مناسب برای اطمینان از کیفیت آنها ضروری است. این مطالعه به بررسی متریک‌های‌ آزمون عینی ساختارمند بالینی (Objective Structured Clinical Examination) می‌پردازد.

روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی درده ایستگاه آزمون OSCE پیش‌کارورزی سال 91 دانشگاه علوم پزشکی، نمره حدنصاب به روش رگرسیون مرزی تعیین شد و میزان ردی محاسبه گردید. ریشه میانگین مربعات خطا (Root Mean Square Error) برای تخمین میزان خطای حدنصاب به کار رفت. ثبات درونی آزمون با آلفای کرونباخ محاسبه و سپس مقدار خطای استاندارد اندازه‌گیری (Standard Error of Measurement) تعیین شد. برای هر ایستگاه شاخص‌های آلفا در صورت حذف، R2، تمایز بین درجات، دشواری و تمیز به دست آمد.

نتایج: در این آزمون266 نفر از دانشجویان شرکت نمودند.نمره حدنصاب کل 55/52 از 100 به دست آمد. 4 نفر (5/1 درصد) در آزمون رد شدند و RMSE معادل 45/0 بود. نمره  SEM 84/4و آلفای کرونباخ آزمون 70/0 محاسبه شدند که در صورت حذف هر یک از ایستگاه‌ها بین 64/0 تا 70/0 متغیر بود. مقدار R² از 16/0 تا 85/0 به دست آمد. شاخص تمایز بین درجات از 66/0 تا 93/1 بود. دامنه سختی و تمیز به ترتیب 89/0-71/0 و 44/0-12/0 بود.

نتیجه‌گیری: ثبات درونی، خطای آزمون و خطای حدنصاب در حد قابل قبول بود. تمام ایستگاه‌ها از لحاظ آلفا در صورت حذف آیتم مطلوب بودند. R² در دو ایستگاه از حد مطلوب پایین‌تر بود. تمایز بین درجات به غیر از یک ایستگاه خوب بود. ایستگاه‌ها نه چندان دشوار با قابلیت تمیز نه چندان بالا بودند که در آزمون معیاری مطلوب محسوب می‌شود.