مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: ارتقای سلامت افراد جامعه با استفاده از امکانات مکان‌های مذهبی به عنوان راهکاری جهت حوزه‌های مختلف طب در جهان مطرح شده است. در حوزه دندانپزشکی در ایران کمتر چنین برنامه‌هایی طرح‌ریزی شده‌ است. مطالعه حاضر برآن است تا ضمن معرفی یک روش نوین ارائه خدمات دندانپزشکی با استفاده از یونیت‌های سیار در مکانی مذهبی رضایت دانشجویان و اساتید را از دستاوردهای آموزشی آن بررسی کند.

روش‌ها: دراین مطالعه توصیفی، ابتدا یونیت‌های سیار دندانپزشکی در سال اجتماعات مکان مذهبی (زینبیه اصفهان) جهت ارائه خدمت به مردم محروم منطقه استقرار یافت. کلیه دانشجویان سال آخر دندانپزشکی (75 نفر) به صورت سرشماری انتخاب و در طی دوهفته ضمن معاینه و ارائه طرح درمان جامع با توجه به اولویت بیمار، بخشی از خدمات درمانی مورد نیاز را نیز ارائه دادند. مراجعین اقشار محروم منطقه بودند. بعد از یک نیمسال اجرا، برنامه از طریق سنجش رضایت 30 نفر از دانشجویان شرکت‌کننده و 5 نفر اساتید همراه (انتخاب به صورت تصادفی) با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته 10 آیتمی پس از تأیید پایایی و روایی صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: نمره میانگین کل 5/0±1/3 بود. 60% دانشجویان تأثیر برنامه در افزایش توانمندی‌هایشان را زیاد یا خیلی زیاد در درمان‌های بالینی ترمیمی و پیشگیرانه وبرقراری ارتباط مؤثر با بیماران گزارش کردند. کم‌ترین رضایت در افزایش توانمندی آنها برای انجام خدمات درمان ریشه گزارش شد.

نتیجه‌گیری: رضایت دانشجویان از طرح در زمینه افزایش توانمندی‌های ارائه خدمتشان در زمینه برقراری ارتباط با بیماران، خدمات پیشگیرانه و برخی درمان‌های دندانپزشکی بالا بود.