مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: مهارت‌های بین فردی یکی از مهارت‌های اساسی زندگی جمعی است که برای دانشجویان با توجه به چالش‌های فراروی آن‌ها امری ضروری محسوب می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ ابعاد روابط میان فردی دانشجویان دانشگاه تبریز و دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد.

روش‌ها: در این پژوهش توصیفی، تعداد 770 نفر از دانشجویان تمام مقاطع تحصیلی رشته‌های دانشگاه تبریز و علوم پزشکی تبریز با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد آزمون مهارت‌های بین فردی فترو
(Fetro) بود که دارای 65 سؤال پنج درجه‌ای با مقیاس لیکرت در چهار بعد حفظ و توسعه‌ی ارتباطات، مهارت‌های ارتباطی، حل تعارض و همدلی است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ آماری تحلیل واریانس چندسویه تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: در مجموع 750 پرسشنامه تکمیل و تحلیل شد، که تعداد 423 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز و 327 نفر از دانشجویان علوم پزشکی تبریز بودند. دانشجویان دو دانشگاه مذکور در مهارت‌های بین فردی تفاوت معناداری باهم داشتند (05/0>P). نتایج نشان داد میانگین نمره دانشجویان دانشگاه تبریز در مؤلفه توسعه و حفظ ارتباطات (023/0= P) و همدلی(020/0= P) بیش‌تر از میانگین دانشجویان علوم پزشکی تبریز است. همچنین میانگین نمره مهارت‌های بین فردی در بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری نشان داد (05/0>P). از نظر سطح تحصیلات تفاوت معناداری بین آن‌ها مشاهده ‎نشد (05/0<P).

نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد دانشجویان دانشگاه تبریز از نظر مهارت‌های بین فردی نسبت به دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در وضعیت مطلوب‌تری قرار دارند. پیشنهاد می‌شود بهبود مهارت‌های روابط بین فردی در دانشگاه علوم پزشکی مورد توجه بیش‌تر قرار گیرد.