مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: امروزه تلفن همراه برای آموزش و دسترسی به خدمات بهداشتی به خصوص در مناطقی نظیر کشورهای در حال توسعه، یک ابزار مفید شناخته شده است؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه آموزش‌ غیرحضوری به وسیله ارسال پیامک در طی دوران بارداری بر آگاهی و رضایت مادران باردار طراحی گردید.

روش‌ها: مطالعه از نوع تجربی بود که در سال‌های 1391 و 1392 در شهر اصفهان انجام شد. نمونه شامل 300 نفر از زنان باردار واجد شرایط بود که به روش آسان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه شاهد آموزش‌های معمول بارداری، و گروه تجربی علاوه بر آن، هر روز یک پیام آموزشی متناسب با سن بارداری خود دریافت می‌نمود. در ابتدا و انتهای آموزش‌ها آگاهی شرکت‌کنندگان توسط یک پرسشنامه محقق‌ساخته ارزیابی شد و رضایت گروه تجربی نیز توسط پرسشنامه محقق ساخته تعیین گردید. اطلاعات از طریق آزمون‌های آماری کای دو، تی مستقل، تی زوجی و ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات پیش‌آزمون در دو گروه تجربی و شاهد به ترتیب 33/3±62/8 و 09/4±69/8 بود و تفاوت آماری معنادار نداشت (86/0=p). مقایسه میانگین نمرات پس‌آزمون سنجش آگاهی در گروه‌های تجربی (80/3± 68/11) و شاهد (53/3±56/7) نشانگر اختلاف آماری معنادار بود (001/0>p). بررسی رضایت از روش آموزش پیامکی در گروه تجربی نشان داد 100 درصد شرکت‌کنندگان از توالی و تعداد پیامک‌ها و 1/98 درصد از محتوای پیامک‌ها رضایت داشته‌اند. درمجموع 7/98 درصد از این روش در کل ابراز رضایت نمودند.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد استفاده از روش آموزش پیامکی در ارائه‌ی آموزش‌های دوران بارداری منجر به افزایش آگاهی و رضایت زنان باردار می‌شود. لذا برنامه‌ریزی و استفاده از این روش به همراه سایر روش‌های آموزشی دوران بارداری توصیه می‌گردد.