BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-3916-fa.html
مقدمه: از سال1387 برنامه دوره کارشناسی هوشبری برای اولین بار در کشور اجرا شد و تاکنون نیز ادامه دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی نقادانه رشته هوشبری براساس مدل ارزیابی‌ایزنر است.
روش‌ها: در این مطالعه، از روش کیفی برای ارزشیابی برنامه آموزشی کارشناسی هوشبری با استفاده از مدل نقادی و خبرگی‌ایزنر استفاده شد. براساس این مدل، برنامه آموزشی کارشناسی هوشبری و محیط آموزشی در حیطه‌های توصیف، تفسیر و ارزیابی، مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها از طریق مشاهده، مصاحبه و مرور منابع جمع‌آوری گردید. سپس نتایج در جمع اساتید صاحب‌نظر و دانشجویان دوره دکتری دانشکده پرستاری و مامایی تبریز مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
نتایج: با وجود این که در اکثر کشورهای دنیا برنامه دوره هوشبری به صورت کارشناسی ارشد پرستاری ارائه می‌گردد، در ایران به صورت کارشناسی پیوسته ارائه می‌شود. کدهای اولیه استخراج شده از مصاحبه‌های انجام گرفته، در چهار تم خلاصه گردید: عدم توجه به بستر، بلاتکلیفی، عدم افتراق سطوح تحصیلی و نابسامانی آموزشی. همچنین براساس نتایج به دست آمده از نظر فضای آموزشی و امکانات رفاهی برای دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی کمبودهایی وجود دارد. برای آموزش بالینی از مربیان حق‌التدریس استفاده می‌شود که اکثراً در حین شیفت کاری خود آموزش دانشجویان را پوشش می‌دهند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که باتوجه به نوپا بودن این دوره و اهمیت مراقبت از بیماران تحت بیهوشی، باید ارزیابی از برنامه به صورت جامع انجام گیرد و تغییرات لازم در آن داده شود. همچنین مشخص گردد که آیا این برنامه توانسته میزان و کیفیت مراقبت از بیماران که هدف نهایی برنامه است را بالا ببرد و در مورد ادامه یا پایان دوره تصمیم‌گیری صورت گیرد.
دریافت: 1394/7/29 | پذیرش: 1395/3/1 | انتشار: 1396/1/20 | انتشار الکترونیک: 1396/1/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
