مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: امروزه یادگیری الکترونیک به عنوان یکی از بسترهای مؤثر آموزشی در برنامه‌های آموزش مداوم محسوب می‌شود. مشارکت در یادگیری الکترونیک وابسته به سطح آمادگی فراگیران است. لذا پژوهشگر بر آن شد تا مطالعه‌ای با هدف تعیین دانش، نگرش، توانایی و آمادگی فراگیران دوره‌های آموزش مداوم پزشکی در رابطه با یادگیری الکترونیک انجام دهد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد 300 نفر از فراگیران مشمول دوره‌های آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از میان شرکت‌کنندگان دوره‌های پاییز و زمستان 1393 به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته بود که در جلسات آموزش مداوم حضوری تکمیل گردید. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن) استفاده شد. نتایج: میانگین نمره واحدهای مورد مطالعه در توانایی و دانش‌ (23±8/37)، نگرش‌ (4/18±3/74) و آمادگی‌های مورد نیاز (8/22±7/60) به دست آمد. همچنین، نتایج این مطالعه نشان داد که بین مدت زمان استفاده از رایانه و اینترنت با توانایی و دانش‌، نگرش‌ و آمادگی‌های مورد نیاز یادگیری الکترونیک رابطه معنادار وجود دارد (001/0>p). بین نمره توانایی و دانش با نگرش و سنجش آمادگی مورد نیاز رابطه معنادار وجود داشت (001/0>p). همچنین یافته‌ها نشان دادند که متغیرجنس در میزان توانایی و دانش‌ (08/0=p)، نگرش‌ (134/0=p) و آمادگی‌های مورد نیاز (54/0=p) برای آموزش‌های الکترونیک تاثیری نداشت . نتیجه‌گیری: نتایج به دست امده از این مطالعه نشان داد که فراگیران دوره‌های آموزش مداوم پزشکی، علی‌رغم نگرش و آمادگی مورد نیاز جهت دریافت اطلاعات از طریق الکترونیک، آگاهی لازم را در این زمینه ندارند. به نظر می‌رسد، مسؤولان در امر پیاده‌سازی این شیوه آموزشی، باید در راستای ارتقای دانش افراد اقدامات لازم را انجام دهند.