Mortaz Hejri S, Gandomkar R, Mirzazadeh A, Jalili M, Hasanzadeh G. Comparison of Academic Achievement and Educational Environment of Basic Sciences Phase of MD Program in Tehran University of Medical Sciences, before and after Curricular Reform. Iranian Journal of Medical Education 2015; 15 :366-376
URL:
http://ijme.mui.ac.ir/article-1-3738-fa.html
مرتاض هجری سارا، گندم کار رقیه، میرزازاده عظیم، جلیلی محمد، حسن زاده غلامرضا. مقایسه پیشرفت تحصیلی دانشجویان و جو آموزشی مقطع علوم پایه در دوره پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران قبل و بعد از بازنگری. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1394; 15
() :366-376
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-3738-fa.html
دانشگاه علوم پزشکی تهران، ، sa_mortazhejri@razi.tums.ac.ir
چکیده: (6419 مشاهده)
مقدمه: بازنگری دوره پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران در برگیرنده تغییرات اساسی در بسیاری از جنبههای برنامه آموزشی است که پس از گذشت حدود سه سال از اجرا، بررسی پیامدهای آن ضروری است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه پیشرفت تحصیلی دانشجویان و جو آموزشی مقطع علوم پایه مربوط به برنامه سنتی با موارد مشابه در برنامه جدید است. روشها: در این مطالعه کوهورت تاریخی معدل دوره علوم پایه کلیه دانشجویان پزشکی ورودی مهر 90 دانشگاه علوم پزشکی تهران و سه دوره قبل آن (87 تا 89) استخراج گردید. همچنین نتایج آزمون جامع علوم پایه دورههای 44، 46، 48 و 50 شامل رتبه دانشگاه و نمره استاندارد آن مورد بررسی قرار گرفت. برای سنجش جو آموزشی از پرسشنامه DREEM استفاده شد که در انتهای دوره علوم پایه توسط دانشجویان ورودی 89 و 90 تکمیل شد. جهت تحلیل دادهها از آزمون آماری ANOVA،Chi-Square و T-test استفاده شد. نتایج: تعداد کل دانشجویان پزشکی ورودی مهر 87 تا مهر 90 جمعاً 1032 نفر بود که از میان آنها 589 نفر (57 درصد) دختر بودند. میانگین معدل علوم پایه، تعداد ترمهای مشروطی و مردودی دانشجویان در ورودیهای مختلف با یکدیگر تفاوت آماری معناداری نداشت. بر اساس نتایج آزمون جامع علوم پایه، دانشگاه در سال 87 حائز رتبه سوم کشوری شد و طی سه سال بعد رتبه اول را در سطح کشور کسب کرد. نمره استاندارد دانشگاه در کل آزمون طی این سالها به ترتیب 61/0، 96/0، 85/0 و 94/0 بود. در مورد ارزشیابی جو آموزشی نمره کلی پرسشنامه قبل و بعد بازنگری به ترتیب 5/91 و 5/93 (از 200) با انحراف معیار 46/0 و 41/0 به دست آمد که این اختلاف و اختلاف بین نمرات 5 حیطه پرسشنامه بین دو گروه معنادار نبود. نتیجهگیری: در اکثر پیامدهای مورد بررسی بعد از بازنگری بهبود مختصری مشاهده شد، اما از لحاظ آماری معنادار نیست. بنابراین ضمن این که علت این امر را میتوان به وضعیت پایه بالای دانشگاه در سالهای گذشته و همچنین کوتاه بودن فاصله زمانی بین مداخله و ارزیابی پیامدها نسبت داد، دغدغه مبنی بر افت تحصیلی متعاقب بازنگری بیمورد به نظر میرسد. پایش مستمر پیامدها برای ارزیابی اثربخشی بازنگری در طولانی مدت باید در نظر گرفته شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ارزشيابي برنامه دریافت: 1394/3/12 | پذیرش: 1394/6/10 | انتشار: 1394/9/3 | انتشار الکترونیک: 1394/9/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول