مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: روش‌های آموزشی فعال به طور وسیع در آموزش دانشجویان مامایی در حال افزایش است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر روش تدریس نمایشی (Demonstration) بر خودکارآمدی دانشجویان مامایی در اداره زایمان بود.

روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1392 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بر روی 30 کارورز رشته مامایی که به روش سرشماری انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه مساوی (هر گروه شامل 15 نفر) تقسیم شدند، انجام گردید. پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی توسط هر دو گروه (تدریس نمایشی و تدریس معمول) قبل و بعد از آموزش تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی ، تی دانشجویی و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.

نتایج: نتایج آزمون تی تست نشان داد که بین میانگین نمره خودکارآمدی قبل از آموزش در هر دو گروه تفاوتی معناداری نداشت در حالی که بعد از مداخله بین دو گروه تفاوت آماری معناداری یافت شد (43/1-, t= 001/0p=). نتایج آزمون تی زوجی نیز نشان داد که بین میانگین نمره خودکارآمدی بعد از مداخله در هر دو گروه شاهد و تجربی تفاوت آماری معناداری وجود داشت (به ترتیب 30/1-, t= 002/0 p=و 12/5-t= , 024/0p=) همچنین میزان افزایش نمره خودکارآمدی در گروه تجربی 89 درصد ودر گروه شاهد 23درصد بود (014/0p=)

نتیجه‌گیری: روش تدریس نمایشی می‌تواند موجب افزایش سطح خودکارآمدی دانشجویان مامایی در اداره مراحل زایمان شود. بنابراین استفاده از این روش آموزشی به عنوان یک روش یادگیری مؤثر توصیه می‌شود.