مقدمه: استفاده از مثالهای آموزشی یکی از روشهای کاهش بار شناختی و تسهیل یادگیری است. روشهای مختلفی برای ارائه مثال وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر دو روش آموزش به شیوه ارائه مثال حل شده کامل و آموزش به شیوه ارائه مثال حل شده ناقص بر میزان بار شناختی دانشجویان در درس زبان تخصصی پزشکی است.
روشها: در یک مطالعه نیمه تجربی در دانشکده پرستاری و پیراپزشکی سمنان سال 91، 77 دانشجو که درس زبان تخصصی پزشکی را برای اولین بار انتخاب نموده بودند به صورت تصادفی در دو گروه آموزش به روش ارائه مثال حل شده کامل و آموزش به روش ارائه مثال حل شده ناقص (کامل کردنی) مورد آموزش قرار گرفتند. میزان بارشناختی دانشجویان هنگام مطالعه و آزمون در دو گروه با استفاده از ابزار بررسی تلاش ذهنی یا بارشناختی اندازه گیری شد. یافتهها با استفاده از آزمونهای آماری پارامتری مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج: یافتههای این مطالعه نشان داد که میانگین نمره بارشناختی دانشجویان از مجموع36 نمره در گروه مثال حل شده کامل در حین مطالعه (58/6±83/16) و حین آزمون (98/5±59/26) بود و میانگین نمره بارشناختی دانشجویان درگروه مثال کامل کردنی حین مطالعه (79/5±33/17) و حین آزمون (15/5±55/26) بود. آزمونهای آماری اختلاف معناداری بین بارشناختی دو گروه حین مطالعه و حین آزمون نشان نداد. اما بارشناختی دانشجویان حین مطالعه دوره کاردانی فوریتهای پزشکی (24/5±21/21) بود که از رشته کارشناسی فوریتهای پزشکی (64/5±63/15) و کارشناسی اتاق عمل (05/5±9/13) به طور معناداری بیشتر بود (001/0 =P). یافتهها نشان داد که بین بارشناختی حین مطالعه و حین آزمون ارتباط وجود دارد (01/0 = P).
نتیجهگیری: در این مطالعه گرچه بارشناختی در گروه مثال حل شده کامل و گروه مثال کامل کردنی اختلاف معناداری نداشت اما میتواند به عنوان یک روش آموزشی مورد استفاده قرار گیرد. گرچه لازم است مطالعات بیشتری با توجه به ساختار مثالها و با مشارکت دانشجویان در مثالهای آموزشی و استفاده از مثالهای آموزشی متنوع انجام شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |