Makarem A, Movaffaghi Z, Hosseini F S, Beiraghi N, Heshmati Nabavi F, Khaje Daluee M. Clinical Medical Teachers’ Competency of Active Listening in Mashhad University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education 2013; 12 (12) :935-946
URL:
http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1993-fa.html
مکارم عباس، موفقی زهرا، حسینی فخرالسادات، بیرقی نرگس، حشمتی نبوی فاطمه، خواجه دلویی محمد. توانمندی گوش کردن فعالانه به بیماران در استادان بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1391; 12 (12) :935-946
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1993-fa.html
، movaffaghiz1@mums.ac.ir
چکیده: (22721 مشاهده)
مقدمه: گوش کردن فعالانه به صحبت بیماران، نشانهی احترام به شأن انسانی آنها بوده و کلید اصلی جمعآوری اطلاعات ضروری و موفقیت مشاوره پزشکی محسوب میگردد. با توجه به اهمیت نقش اعضای هیأتعلمی به عنوان الگوهای رفتاری پزشکان آینده، اطمینان از کفایت توانمندی اساتید در برقراری ارتباط درمانی مؤثر، ضروری به نظر میرسد. مطالعه حاضر به بررسی توانمندی گوش کردن فعالانه به بیماران در اعضای هیأتعلمی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال90-1389 پرداخت.
روشها: در این پژوهش توصیفی مقطعی 320 مورد ویزیت بیماران مربوط به 30 پزشک عضو هیأتعلمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که به روش طبقهای تصادفی انتخاب شدند، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه ALOS global بود که روایی آن به روش محتوا و پایایی آن به روش محاسبهی ضریب آلفا کرونباخ (87/0=α) تأیید شده بود. تعداد 330 مشاوره بالینی با روش غیر مشارکتی و ساختاردار مشاهده، و ضبط گردید. آنالیز دادهها با استفاده از نرمافزار JMP4 و با انجام آزمونهای غیر پارامتریک من ویتنی و کروسکال والیس انجام گردید. ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی برای بررسی ارتباط متغیرهای کمی مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: 30% اعضای هیأتعلمی در زمینه مهارتهای ارتباطی هیچ آموزشی ندیده بودند. میانه نمره گوش کردن فعال پزشکان، 57/2 (برمبنای 5) محاسبه گردید. کمترین رتبه گوش کردن فعال 43/1 و بیشترین رتبه 5 بود. نمای مشاهدات در اکثر مؤلفههای گوش کردن فعال در طبقات به ندرت یا گاهی اوقات قرار داشت. میانگین رتبه گوش کردن فعال با تعداد بیماران نوبت داده شده همبستگی منفی و تابعیت خطی داشت ( 0004/0=, p 20/0-=r).
نتیجهگیری: رفتارهای نشان دهنده گوش کردن فعال در مجموع به ندرت یا گاهی اوقات در رفتار بزشکان عضو هیأتعلمی دانشکده پزشکی مشهد مشاهده شد. نظر به این که کسب مهارتهای ارتباطی بین فردی و رعایت اخلاق حرفهای در دانشجویان پزشکی در عرصههای بالینی و با الگوبرداری از رفتار اساتید صورت میگیرد، طراحی ساز و کارهایی جهت توجه به این مهارتها در معیارهای جذب و ارتقای اعضای هیأتعلمی، برنامههای توانمندسازی و همچنین انجام پژوهشهایی در جهت تعیین استانداردهای طبابت پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش باليني دریافت: 1390/12/1 | پذیرش: 1391/9/19 | انتشار: 1391/12/25 | انتشار الکترونیک: 1391/12/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول