دوره 5، شماره 2 - ( پاییز 1384 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 119-111 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehi M, Kelishadi M, Zandye M, Keshavarz J, Bagheri A. The Effect of Female Health Volunteers Education on knowledge and Attitude of Urban Population about Mental Health in Isfahan province . Iranian Journal of Medical Education 2005; 5 (2) :111-119
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-194-fa.html
صالحی* مهرداد، کلیشادی مهناز، زندیه مسعود، کشاورز جلال، باقری یزدی عباس. تأثیر آموزش رابطین بهداشتی زن بر آگاهی و نگرش از بهداشت روان در جمعیت شهری استان اصفهان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1384; 5 (2) :111-119

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-194-fa.html

تأثیر آموزش رابطین بهداشتی زن بر آگاهی و نگرش از بهداشت روان در جمعیت شهری استان اصفهان
مهرداد صالحی** ، مهناز کلیشادی ، مسعود زندیه ، جلال کشاورز ، عباس باقری یزدی
چکیده:   (19348 مشاهده)
مقدمه: چگونگی ارائه آموزش‌های پزشکی و بهداشتی در انتقال مفاهیم مربوط به آنها از سطوح بالای دانشگاهی به سطوح پایه بهداشتی کشور، از سؤالات مهم پیش روی دانشگاه‌های علوم پزشکی محسوب می‌شود. نیاز مبرم به وجود حلقه ارتباطی بین دانشگاه و جامعه شهری، توجه به رابطین (داوطلب) بهداشتی به عنوان نیروی مردمی آموزش‌دهنده جلب گرده است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش رابطین زن بر آگاهی و نگرش از بهداشت روان در جمعیت شهری استان اصفهان است. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد از آموزش که در سال 1382 انجام شده، 400 نفر از جمعیت شهری هر یک از دو شهرستان فلاورجان و خمینی‌شهر (تجربی و شاهد) بطور تصادفی انتخاب و آگاهی و نگرش آنان با پرسشنامه روا و پایا، بررسی شد (پیش‌آزمون). پس از انجام مداخلات آموزشی جامع بهداشت روان توسط رابطین بهداشتی، مجدداً پس از گذشت یک سال، پس‌آزمون انجام گرفت. یافته‌ها با نرم‌افزار SPSS با آزمون‌های t و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در گروه تجربی، میزان آگاهی نمونه مورد مطالعه از 5/40 درصد قبل از مداخله به 2/64 درصد و میزان نگرش از 5/54 درصد به 2/80 درصد در پس از مداخله ارتقا یافته بود که هر دو بطور معنی‌داری افزایش پیدا کرده است. میزان آگاهی در منطقه شاهد در قبل و بعد از مداخله به ترتیب 5/41 و 9/41 اختلاف معنی‌داری نداشت و میزان نگرش در این منطقه در قبل و بعد از مداخله به ترتیب 1/63 و 9/49 بود و تفاوت معنی‌داری نداشت. میزان آگاهی و نگرش بعد از مداخله در منطقه تجربی به صورت معنی‌داری از منطقه شاهد بالاتر بود. نتیجه‌گیری: در زمینه بهداشت روان شهری می‌توان به کفایت و اثربخشی انتقال اطلاعات توسط سطوح بالاتر بهداشتی (پزشک سطح سوم بهداشت و روان) به رابط مربیان و از طریق رابط مربیان به رابطین بهداشت و از طریق رابطین به خانواده‌ها اتکا نمود.
واژه‌های کلیدی: آگاهی، نگرش، داوطلبین بهداشتی، بهداشت روان، مراقبت‌های بهداشتی اولیه.
متن کامل [PDF 212 kb]   (4366 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/11/21 | انتشار: 1384/9/24 | انتشار الکترونیک: 1384/9/24
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education