دوره 11، شماره 9 - ( ویژه نامه توسعه آموزش 12-1390 1390 )                   جلد 11 شماره 9 صفحات 1056-1050 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Irajpour A, Alavi M. Readiness of postgraduate students of Isfahan University of Medical Sciences for inter professional learning. Iranian Journal of Medical Education 2012; 11 (9) :1050-1056
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1938-fa.html
ایرج پور علیرضا، علوی موسی. آمادگی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای یادگیری بین حرفه ای. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1390; 11 (9) :1050-1056

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1938-fa.html

آمادگی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای یادگیری بین حرفه ای
علیرضا ایرج پور ، موسی علوی*
، m_alavi@nm.mui.ac.ir
چکیده:   (18686 مشاهده)
مقدمه: اعتقاد به افزایش اثربخشی خدمات سلامتی از طریق مشارکت و کار تیمی منجر به تأکید روز افزون بر لزوم آماده کردن تمام دانشجویان حرفه‌های بهداشت و درمان از طریق یادگیری بین‌حرفه‌ای شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی آمادگی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای یادگیری بین‌حرفه‌ای و نیز تعیین ارتباط آن با برخی متغیرهای زمینه‌ای است. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و مقطعی است. زمان انجام مطالعه سال 90-1389 بود. جامعه پژوهش شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. نمونه‌ها با بهره‌گیری از روش آسان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها نیز پرسشنامه آمادگی برای یادگیری بین‌حرفه‌ای (RIPLS) بود. نتایج: تعداد 200 نفر پرسشنامه را پر کردند و داده‌های 183 پرسشنامه تحلیل شد. از این تعداد 7/25 درصد در رشته پرستاری، 6/48 درصد در رشته پزشکی و 24 درصد نیز در سایر رشته‌های علوم سلامت مشغول به تحصیل بودند. میانگین (انحراف معیار) امتیاز آمادگی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای یادگیری بین‌حرفه‌ای 47/70 (34/5) به دست آمد. میانگین (انحراف معیار) امتیاز برای رشته پرستاری برابر 1/72 (91/4)، برای رشته‌های پزشکی برابر 83/69 (58/5) و برای سایر رشته‌های علوم سلامتی برابر (85/4) 25/70 به دست آمد. همچنین ارتباط بین متغیر آمادگی برای یادگیری بین‌حرفه‌ای و هیچ‌کدام از متغیرهای سن، جنسیت، سابقه شرکت در برنامه‌های یادگیری اشتراکی، سابقه کار بالینی، سابقه تدریس، مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی معنادار نبود. نتیجه‌گیری: نظر به آمادگی بالاتر از متوسط (میانگین امتیاز) در دانشجویان تحصیلات تکمیلی، توسعه فرصت‌های یادگیری بین‌حرفه‌ای پیشنهاد می‌گردد. عدم مشاهده رابطه معنادار بین متغیر آمادگی دانشجویان و متغیرهای زمینه‌ای، حاکی از فراگیر بودن و مواجهه با حداقل محدودیت‌ها در اجرای این رویکرد است. هر چند پژوهش‌های آتی برای بررسی قابلیت اجرایی و عوامل موثر بر آن پیشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: یادگیری بین حرفه‌ای، آمادگی، دانشجو
متن کامل [PDF 195 kb]   (2062 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1390/10/14 | پذیرش: 1391/1/16 | انتشار: 1390/12/25 | انتشار الکترونیک: 1390/12/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education