مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مقدمه: اگر اساتید به رشد و پرورش توانمندی‌های یادگیری مداوم دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی علاقمند باشند، به ابزاری معتبر و پایا جهت سنجش آمادگی برای یادگیری خودراهبر آنها نیازمند هستند. هدف پژوهش حاضر سنجش پایایی و روایی سازه مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری گاگلیلمینو بود. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، از بین 1135 دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی مقطع قبل از اینترنی دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای نجف‌آباد و خوراسگان در سال تحصیلی 88-1387 و به روش نمونه‌گیری تصادفی منظم، 355 دانشجو مقیاس آمادگی برای خودراهبری را که دارای 58 گویه و هشت خرده مقیاس بود تکمیل کردند. داده‌های خام به وسیله نرم‌افزار آماری لیزرل و با اجرای آزمون‌های توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب آلفای کرونباخ، همبستگی اسپیرمن- براون، گاتمن و تحلیل عاملی تأییدی تحلیل شد. نتایج: تحلیل عامل تأییدی، مقیاس 58 گویه‌ای یادگیری خودراهبر را در هشت عامل گشودگی بر روی فرصت‌های یادگیری، خودپنداره به عنوان یک فراگیر اثربخش، ابتکار و استقلال در یادگیری، مسؤولیت‌پذیری برای یادگیری شخصی خویش، عشق به یادگیری، خلاقیت، جهت‌گیری و قابلیت استفاده از مهارت‌های پایه مطالعه، و حل مسأله، با استناد به شاخص‌های برازندگی قابل قبول به وضوح از یکدیگر تفکیک کرد (از0 تا 08/0= ریشه میانگین مجذور باقیمانده‌ها (RMR) و 063/0= ریشه خطای میانگین مجذورات تقریب (RMSEA) و 000/0 تا 003/0= p و0 تا 81/86=2χ). نتایج مؤید آن بود که هر هشت عامل این مقیاس از ضرایب همسانی درونی بالایی برخوردار است و پایایی برای کل پرسشنامه 94/0 به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که مقیاس آمادگی برای یادگیری خودراهبر گاگلیلمینو، ابزاری روا و پایا به منظور تشخیص توانمندی‌ها، مهارت‌ها و نگرش‌های یادگیری خودراهبر دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی است.

واژه‌های کلیدی: خودراهبری در یادگیری، دانشجوی پزشکی، دانشجوی دندانپزشکی، پایایی، تحلیل عاملی تأییدی

متن کامل [PDF 453 kb]   (2291 دریافت)    

پرسشنامه مقیاس آمادگی برای یادگیری خودراهبر [DOCX 21 KB]  (745 دریافت)

---

پرسشنامه مطالعه [DOCX 24 KB]  (739 دریافت)

---

---