دوره ۱۰، شماره ۵ - ( ویژه نامه توسعه آموزش ۱۳۸۹ )                   جلد ۱۰ شماره ۵ صفحات ۱۱۰۱-۱۰۹۳ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azadbakht L, Haghighatdoost F, Esmaillzadeh A. Comparing The Effect Of Teaching Based On Problem Solving Method Versus Lecturing Method Regarding First Diet Therapy Course For Students Of Nutritional Science. Iranian Journal of Medical Education 2011; 10 (5) :1093-1101
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1451-fa.html
آزادبخت لیلا، حقیقت دوست فهیمه، اسماعیل زاده احمد. مقایسه تدریس به روش آموزش بر مبنای حل مسأله و سخنرانی به منظور آموزش درس رژیم درمانی ۱ به دانشجویان رشته تغذیه. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. ۱۳۸۹; ۱۰ (۵) :۱۰۹۳-۱۱۰۱

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-۱-۱۴۵۱-fa.html

مقایسه تدریس به روش آموزش بر مبنای حل مسأله و سخنرانی به منظور آموزش درس رژیم درمانی 1 به دانشجویان رشته تغذیه
لیلا آزادبخت* ، فهیمه حقیقت دوست ، احمد اسماعیل زاده
، azadbakht@hlth.mui.ac.ir
چکیده:   (۱۸۰۴۸ مشاهده)
مقدمه: با توجه به اهمیت یادگیری درس رژیم درمانی 1 برای دانشجویان رشته تغذیه، روش و چگونگی ارائه این درس اهمیت می‌یابد. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش مختلف تدریس بر روی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان در زمینه مباحث درس رژیم درمانی 1 می‌باشد. روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی حاضر بر روی 49 نفر از دانشجویان ترم 5 رشته تغذیه در دو نیمسال مختلف 88-87 در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد (25 نفر در گروه شاهد و 24 نفر در گروه تجربی). در گروه تجربی پس از ارائه اصول تئوری هر مبحث یک نمونه مطالعه موردی مرتبط با همان مبحث نیز بررسی می‌شد، درحالی‌که در گروه شاهد صرفاً از روش سخنرانی به همراه نمایش اسلاید استفاده شد. میزان آگاهی دانشجویان با استفاده از تست پیش‌آزمون-پس‌آزمون و مهارت عملی دانشجویان با استفاده از مطالعه موردی بررسی گردید و بر این اساس از صفر تا 20 نمره‌دهی شد. تجزیه و تحلیل تمام داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار (SPSS) انجام شد. جهت مقایسه میانگین نمره‌ها در هر دورگروه از آزمون آماری t زوجی استفاده شد. نتایج: میانگین نمره آگاهی در پس‌آزمون در گروه تجربی بیشتر بود (5/4±5/16) در مقابل (5/4±0/13). میانگین نمره مربوط به مهارت عملی دانشجویان در حل مطالعه موردی پس از روش آموزش بر مبنای حل مسأله 0/5±5/13و پس از تدریس به روش صرفاً سخنرانی به همراه اسلاید (5/5±5/17) بود. (04/0=P). نتیجه‌گیری: تدریس درس رژیم درمانی 1 به روش آموزش بر مبنای حل مسأله در افزایش نمره کلی آگاهی و مهارت عملی دانشجویان مؤثرتر بود. پیشنهاد می‌شود در ارائه این مبحث مهم از دروس کارشناسی تغذیه حتماً از روش آموزش بر مبنای حل مسأله استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: رژیم درمانی 1، تغذیه، آموزش بر مبنای حل مسأله، سخنرانی
متن کامل [PDF 231 kb]   (۳۵۷۲ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1389/11/24 | پذیرش: 1390/5/15 | انتشار: 1389/11/26 | انتشار الکترونیک: 1389/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education