دوره 11، شماره 7 - ( 11-1390 )                   جلد 11 شماره 7 صفحات 818-806 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mehri A, Sedighi Somea Koochak Z. Application And Comparison Of The Theories Of Health Belief Model And Planned Behavior In Determining The Predictive Factors Associated With Seat Belt Use Among Drivers In Sabzevar. Iranian Journal of Medical Education 2012; 11 (7) :806-818
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1318-fa.html
مهری علی، صدیقی صومعه کوچک زینب. کاربرد و مقایسه الگوی اعتقاد بهداشتی و تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده در پیشگویی عوامل مرتبط با استفاده از کمربند ایمنی در رانندگان شهر سبزوار. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1390; 11 (7) :806-818

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1318-fa.html


، hadimehri1386@gmail.com
چکیده:   (11637 مشاهده)
مقدمه: بعد از بیماری‌های قلبی، حوادث ترافیکی دومین علت مرگ و میر در کشور هستند. در حالی که استفاده از کمربند ایمنی خطر مرگ و میر را حدود 50-41 درصد کاهش می‌دهد، میزان استفاده از کمربند ایمنی در ایران حدود 56-3 درصد گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین پیشگویی‌کننده‌های استفاده از کمربند ایمنی در رانندگان شهر سبزوار براساس الگوی اعتقاد بهداشتی و تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی–تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد تعداد 340 نفر از رانندگان شهر سبزوار به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای (35×10) انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ای استفاده شد که براساس الگوهای مورد بررسی طراحی و به صورت خود ایفا تکمیل گردید. روایی پرسشنامه از طریق پانل خبرگان و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ تعیین شد (83-65/0). برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های توصیفی و تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون و T test، ANOVA) استفاده گردید. نتایج: میانگین نمره گزارش شده توسط افراد در مورد استفاده از کمربند ایمنی، معادل 63 درصد نمره حداکثر از پرسشنامه بود. اختلاف معناداری در نمره استفاده از کمربند ایمنی بر اساس سطح تحصیلات مشاهده گردید. به طوری که با بالارفتن سطح تحصیلات میزان استفاده از کمربند ایمنی افزایش می‌یافت. همبستگی معناداری بین متغیرهای الگوی مورد بررسی (به جز شدت درک شده) با قصد استفاده از کمربند ایمنی مشاهده گردید(01/0>P). متغیرهای تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده (9/37 درصد) بهتر از متغیرهای الگوی اعتقاد بهداشتی (4/15 درصد) واریانس قصد استفاده از کمربند ایمنی را توضیح می‌دادند. در بین متغیرهای تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده و الگوی اعتقاد بهداشتی، اثر مستقیم هنجارهای انتزاعی (313/0=β) و راهنما برای عمل (210/0= β) بیش از سایر متغیرها بود. نتیجه‌گیری: میزان استفاده از کمربند ایمنی در جامعه مورد بررسی در حد متوسط بود که با توجه به آمار بالای مرگ و میر ناشی از وسایل نقلیه در کشور و نقش کمربند ایمنی در کاهش مرگ و میر باید میزان استفاده از آن افزایش یابد. در برنامه‌های آموزشی ارتقادهنده استفاده از کمربند ایمنی، تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده بهتر از الگوی اعتقاد بهداشتی می‌تواند به عنوان الگوی نظری برای پیش‌بینی قصد استفاده از کمربند ایمنی به کار رود.
متن کامل [PDF 421 kb]   (2263 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: آموزش پزشكي مبتني بر نيازهاي جامعه
دریافت: 1389/9/1 | پذیرش: 1390/6/19 | انتشار: 1390/11/26 | انتشار الکترونیک: 1390/11/26

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education