Nadi M A, Sadjadian I. Validation Of A Self- Directed Learning Readiness Scale For Medical And Dentistry Students. Iranian Journal of Medical Education 2011; 11 (2) :174-182
URL:
http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1274-fa.html
، mnadi@khuisf.ac.ir
چکیده: (23801 مشاهده)
مقدمه: اساتید در راستای رشد قابلیتهای یادگیری مادامالعمر در بین دانشجویان، به ابزاری روا و پایا جهت سنجش آمادگی دانشجویان برای خودراهبری در یادگیری نیازمند هستند. هدف پژوهش حاضر سنجش پایایی و روایی سازه مقیاس معرفی شده توسط فیشر و همکاران در مورد آمادگی برای خودراهبری در یادگیری بوده است. روشها: در این مطالعه مقطعی- روانسنجی در سال تحصیلی 87-86 ، ازبین 1120 دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی مقطع قبل از اینترنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد های نجف آباد و خوراسگان، 335 نفر مقیاس آمادگی برای خودراهبری را که دارای 40 گویه و سه خرده مقیاس میباشد تکمیل نمودند. اطلاعات خام به وسیله نرمافزار آماری لیزرل (LISREL) و با اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب همبستگی اسپیرمن- براون و تحلیل عاملی تأییدی تحلیل شد. نتایج: تحلیل عامل تأییدی، مقیاس 40 گویهای خودراهبری را در سه عامل خودمدیریتی، رغبت به یادگیری و خودکنترلی با استناد به شاخصهای برازندگی مناسب به وضوح از یکدیگر تفکیک کرد و نتایج نشان داد که هر سه عامل این مقیاس از ضرایب همسانی درونی بالایی برخوردار است. نتیجهگیری: نتایج حاکی از این است که مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری فیشر و همکاران، ابزاری روا و پایا جهت شناسایی قابلیتهای یادگیری خودراهبر دانشجویان است.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ساير موارد دریافت: 1389/7/25 | پذیرش: 1390/5/20 | انتشار: 1390/4/24 | انتشار الکترونیک: 1390/4/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول