دوره 10، شماره 2 - ( 4-1389 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 170-164 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Managheb E, Zamani A, Shams B, Farajzadegan Z. The Effect Of Communication Skills Training Through Video Feedback Method On Interns' Clinical Competency. Iranian Journal of Medical Education 2010; 10 (2) :164-170
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1235-fa.html
مناقب اسماعیل، زمانی احمدرضا، شمس بهزاد، فرج‌زادگان زیبا. تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوه بازخورد ویدئویی بر قابلیت بالینی کارورزان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1389; 10 (2) :164-170

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1235-fa.html

تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوه بازخورد ویدئویی بر قابلیت بالینی کارورزان
اسماعیل مناقب* ، احمدرضا زمانی ، بهزاد شمس ، زیبا فرج‌زادگان
، esmanagheb@yahoo.com
چکیده:   (15302 مشاهده)
مقدمه: با وجود توافق کلی بر مفید بودن آموزش مهارت‌های ارتباطی، چالش‌های روش شناختی در زمینه روش آموزش این مهارت‌ها وجود دارد. این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی به روش بازخورد ویدئویی بر بهبود قابلیت بالینی با روش مرسوم سخنرانی انجام گرفته است. روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی، آینده‌نگر و دو سو کور در سال 1384 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بر روی دو گروه 20 نفری از کارورزان انجام شد. هر دو گروه ابتدا آموزش به روش سخنرانی دیدند و بلافاصله از آنها امتحان OSLER (Objective Structured Long Examination Record) به عمل آمد. سپس برای گروه تجربی گارگاه بازخورد ویدئویی اجرا شد و دو ماه بعد برای هر دو گروه همان امتحان اجرا شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های من- ویتنی و ویل‌کاکسون و مجذور کای تحلیل گردید. نتایج: دو گروه از نظر جنس، سن و ماه کارورزی تفاوت آماری معنی‌دار نداشتند. نمرات OSLER-I در هر دو گروه تفاوتی معنی‌دار نداشت، ولی تفاوت نمرات OSLER-II معنی‌دار بود. تفاوت نمرات OSLER-I با OSLER-II در گروه تجربی معنی‌دار و در گروه شاهد بدون معنی بود. مهارت در گرفتن شرح حال، انجام معاینه فیزیکی و تشخیص و درمان در گروه تجربی، قبل و بعد از شرکت در کارگاه تفاوت معنی‌دار داشت. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های ارتباطی به روش بازخورد ویدئویی سبب ارتقای توانایی کارورزان در گرفتن شرح حال، انجام معاینه فیزیکی و افزایش صحت تشخیص و درمان می‌شود. ضمن تأکید بر لزوم آموزش مهارت‌های ارتباطی، روش باز خورد ویدئویی می‌تواند به عنوان یک روش آموزشی مورد توجه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: مهارت‌های ارتباطی، بازخورد ویدئویی، قابلیت بالینی، مهارت‌های بالینی، آموزش
متن کامل [PDF 177 kb]   (3744 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ارزشيابي استاد
دریافت: 1389/6/6 | پذیرش: 1390/5/15 | انتشار: 1389/4/24 | انتشار الکترونیک: 1389/4/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education