دوره 11، شماره 3 - ( 7-1390 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 302-301 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sadeghi M, Bakhshi H, Alimohammadi T. A Comparison In Various Preferred Conceptual Learning Styles Among Medical And Dentistry Students In Rafsangan Universicy Of Medical Sciences In 2008. Iranian Journal of Medical Education 2011; 11 (3) :301-302
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1188-fa.html
صادقی مصطفی، بخشی حمید، علی محمدی عبدل آبادی طاهره. مقایسه انواع سبک‌های ترجیحی یادگیری ادراکی در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال تحصیلی 1387. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1390; 11 (3) :301-302

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1188-fa.html


، bakhshi_hamid@yahoo.com
چکیده:   (10857 مشاهده)
ارسال این نامه علمی در جهت توجه و ارائه پیشنهاد به اساتید دانشکده‌های پزشکی و دندانپزشکی در خصوص روش‌های یادگیری دانشجویان است. در نیمسال اول سال تحصیلی 88- 1387 تعداد 220 نفر از دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی پرسشنامه سبک‌های ترجیحی یادگیری ریدRied (1)،شامل 35 سؤال را تکمیل کردند. متوسط سن نمونه‌‌ها 3/4±90/22 سال بود و 1/44 درصد ایشان معدل ترم قبل خود را بین 17-15 بیان داشته‌اند. یافته‌ها حاکی از آن بود که در بین سبک‌های یادگیری اصلی (ماژور) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین و انحراف معیار مربوط به سبک‌های یادگیری حرکتی (6/5±34/38) و فردی (07/±9/31) می‌باشد. جدول 1: نتایج روش‌های یادگیری ترجیحی شامل میانگین و انحراف معیار جمع دندانپزشکی پزشکی سبک ترجیحی یادگیری 6/5±34/38 4/5±1/36 8/5±6/38 حرکتی 7/5±06/36 8/5±75/35 6/5±24/36 دیداری 2/5±02/36 8/5±86/36 3/7±53/35 لمسی 2/5±43/35 5/5±39/34 04/ ±04/36 شنیداری 8/7±77/33 1/8±09/34 7/7±58/33 گروهی 07/8±9/31 1/7±97/31 5/ 8±87/31 فردی به طور کلی نتایج این بررسی بیانگر این است که سبک‌های ترجیحی اصلی (ماژور) دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی به ترتیب شامل: سبکهای حرکتی، دیداری، لمسی، شنیداری، گروهی، و سبک فردی بود. سبک‌های ترجیحی یادگیری دانشجویان بر حسب رشته تحصیلی حاکی از این است که سبک ترجیحی یادگیری حرکتی و دیداری در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی، سبک اصلی است و در اولویت قرار دارند. ولی میانگین آن در دانشجویان دندانپزشکی کمتر از دانشجویان پزشکی است که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (در آزمون آماری کای دو مقادیر p برای سبک ترجیحی یادگیری حرکتی 039/0 p=و برای سبک ترجیحی یادگیری دیداری 048/0 p=بود). فراوانی سبک لمسی که در اولویت سوم و سبک گروهی که در اولویت پنجم سبک‌های یادگیری قرار دارد، در دانشجویان پزشکی کمتر از دندانپزشکی است ولی این تفاوت‌ها معنادار نمی‌باشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که سبک مینور (فرعی) دانشجویان به ترتیب میانگین آن، سبک شنیداری، گروهی و لمسی است. در مقایسه با رشته تحصیلی، روش شنیداری دارای بیشترین نمره به عنوان سبک فرعی در دو گروه است و پس از آن سبک گروهی قرار دارد. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه، ترجیح سبک حرکتی و دیداری به عنوان روش اصلی در یادگیری دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی و سبک‌های فرعی شامل شنیداری و گروهی است. بر این اساس برای توسعه یادگیری و افزایش کیفیت آن لازم است مدرسین آموزش دروس این دانشجویان را با توجه به سبک‌های یادگیری آنان طرح‌ریزی و اجرا نمایید. با توجه به اولویت اکثر دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی در بکارگیری سبک حرکتی و دیداری در امر یادگیریشان، شایسته است جهت افزایش توانایی یادگیری فراگیران، آموزش آنها منطبق با سبک یادگیری آنان صورت گیرد. توجه به آموزش عملی و استفاده از روش‌های فعال تدریس و بهره‌گیری مناسب از فضاهای آزمایشگاهی، فضاهای آینده شغلی و مراکز مهارت‌های بالینی صورت پذیرد.
متن کامل [PDF 242 kb]   (2156 دریافت)    
نوع مطالعه: نامه به سردبیر | موضوع مقاله: ساير موارد
دریافت: 1389/4/28 | پذیرش: 1390/5/18 | انتشار: 1390/7/23 | انتشار الکترونیک: 1390/7/23

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education