دوره 5، شماره 2 - ( پاییز 1384 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 39-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ansaripour S, Soleimani B, Sadri G H, Bahonar A. The Effect of Acute Respiratory Infection Education by Rural Health Technicians and Behvarz Training Center Instructors on Knowledge and Practice of Behvarzes . Iranian Journal of Medical Education 2005; 5 (2) :33-39
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-110-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-110-fa.html
انصاری پور صدیقه، سلیمانی بهرام، صدری غلام حسین، باهنر احمد. تاثیر آموزش عفونت های حاد تنفسی توسط کاردان های روستایی و مربیان مراکز آموزش بهورزی بر سطح آگاهی و عملکرد بهورزان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1384; 5 (2) :33-39
چکیده: (15055 مشاهده)
مقدمه: امکان استفاده از کاردان‌های روستایی به عنوان مربیان اجرایی در جهت ارتقای مستمر آموزش و بازآموزی بهورزان در مقایسه با مربیان، موضوعی قابل تعمق است. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر آموزش توسط کاردان‌های روستایی و مربیان مراکز آموزش بهورزی بر آگاهی و عملکرد بهورزان شهرستان اصفهان می‌باشد.
روش‌ها: در مطالعه‌ای مداخله‌ای به صورت کارآزمایی در عرصه (field trial)، با طراحی دو گروهی قبل و بعد از آموزش، 84 نفر از بهورزان به عنوان نمونه انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ابتدا آگاهی و عملکرد بهورزان با پرسشنامه و چک‌لیست مورد بررسی قرار گرفت و سپس کاردان‌های روستایی درس عفونت‌های حاد تنفسی را با شیوه سخنرانی و روش بحث گروهی به مدت 12 ساعت دریافت نمودند و بطور همزمان، یک گروه از بهورزان توسط مربیان و گروه دیگر توسط کاردان‌ها درس عفونت حاد تنفسی را با شیوه سخنرانی و تمرین و بحث گروهی به مدت 24 ساعت آموزش دیدند. آگاهی و عملکرد بهورزان بعد از آموزش مجدداً اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و یافته‌ها به صورت میانگین و انحراف معیار ارائه و مقایسه‌ها با آزمون آماری t زوج و مستقل و آنالیز کوواریانس و همبستگی با آزمون پیرسون انجام گردید.
نتایج: آگاهی و عملکرد بهورزان هر دو گروه بعد از آموزش بطور معنی‌داری افزایش یافته بود. میانگین افزایش آگاهی در گروه آموزش یافته توسط مربیان 59/2±9/3 و در آموزش توسط کاردان‌ها 67/2±73/2 نمره و افزایش عملکرد بهورزان در آموزش توسط مربیان 13/4±13/12 و در تدریس توسط کاردان‌ها 88/3±9/5 نمره بود. آگاهی و عملکرد بهورزان با سابقه کار آنها ارتباط نداشت. افزایش نمرات آگاهی و عملکرد قبل و بعد از آموزش بهورزانی که توسط مربیان آموزش یافته بودند بطور معنی‌داری بیشتر از گروه آموزش یافته توسط کاردان‌ها بود.
نتیجه‌گیری: اختلاف دو گروه در افزایش آگاهی در حدی است که می‌توان بجای مربیان از کاردان‌ها برای آموزش بهورزان استفاده نمود بخصوص در مواردی که مباحث آموزش فقط جنبه افزایش آگاهی دارد. ولی به نظر می‌رسد که در مواردی که آموزش بهورزان برای افزایش مهارت آنها در حیطه کار عملی است، لازم است از مربیان بهره‌برداری شود.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1384/9/24 | انتشار الکترونیک: 1384/9/24
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1384/9/24 | انتشار الکترونیک: 1384/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
