جلد 19 -
جلد 19 - صفحات 432-424 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari S, Mollaei Z. Mediating Role of Self-regulated Learning Strategies for Spiritual Intelligence and Academic Achievement. Iranian Journal of Medical Education 2019; 19 :424-432
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4908-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4908-fa.html
جعفری سپیده، ملایی زینب. نقش واسطه‌ای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در ارتباط بین هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1398; 19 () :424-432
واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز ، sepidehjafari67@yahoo.com
چکیده: (2491 مشاهده)
مقدمه: یکی از اهداف مهم در برنامه‌ریزی سیستم‌های آموزشی، توجه به عوامل مؤثر در پیشرفت تحصیلی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی انجام گرفت.
روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان دکترای عمومی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 94-93 تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 214 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش، پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ (King) و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (Pintrich & De Groot) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری AMOS در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح توصیفی از آماره‌هایی نظیر میانگین، انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از مدل‌سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد.
نتایج: اثر مستقیم متغیر هوش معنوی بر پیشرفت تحصیلی معنادار نبود؛ اما نتایج آزمون اثرات غیرمستقیم با استفاده از آزمون میانجی سوبل نشان داد اندازه اثر غیرمستقیم متغیرهای تفکر انتقادی وجودی (09/2)، آگاهی (18/2)، توسعه حالت آگاهی (30/2) بر موفقیت تحصیلی از طریق متغیر میانجی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در سطح 95 درصد اطمینان، معنادار است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت دانشجویانی که از هوش معنوی بالاتری برخوردار باشند قادر به کنترل فرآیند یادگیری خود خواهد بود و می‌توانند به تنظیم یادگیری خود بپردازند و عملکرد تحصیلی مطلوب‌تری داشته باشند.
روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان دکترای عمومی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 94-93 تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 214 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش، پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ (King) و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (Pintrich & De Groot) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری AMOS در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح توصیفی از آماره‌هایی نظیر میانگین، انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از مدل‌سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد.
نتایج: اثر مستقیم متغیر هوش معنوی بر پیشرفت تحصیلی معنادار نبود؛ اما نتایج آزمون اثرات غیرمستقیم با استفاده از آزمون میانجی سوبل نشان داد اندازه اثر غیرمستقیم متغیرهای تفکر انتقادی وجودی (09/2)، آگاهی (18/2)، توسعه حالت آگاهی (30/2) بر موفقیت تحصیلی از طریق متغیر میانجی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در سطح 95 درصد اطمینان، معنادار است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت دانشجویانی که از هوش معنوی بالاتری برخوردار باشند قادر به کنترل فرآیند یادگیری خود خواهد بود و می‌توانند به تنظیم یادگیری خود بپردازند و عملکرد تحصیلی مطلوب‌تری داشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
مديريت آموزشي
دریافت: 1398/2/22 | پذیرش: 1398/6/16 | انتشار: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/1/26
دریافت: 1398/2/22 | پذیرش: 1398/6/16 | انتشار: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/1/26
پرسشنامه مطالعه [PDF 538 KB] (135 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
