جلد 19 -
جلد 19 - صفحات 230-225 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmani N, akbarnatajbishe K, kiapour A, Alipour H. The effect of group therapy on anxiety level of nursing students in Psychiatry ward. Iranian Journal of Medical Education 2019; 19 :225-230
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4863-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4863-fa.html
رحمانی نرگس، اکبر نتاج کلثوم، کیاپور آزاده، علی پور حسین. بررسی تاثیر گروه درمانی بر میزان اضطراب دانشجویان پرستاری در بخش روانپزشکی بیمارستان یحیی نژاد بابل. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1398; 19 () :225-230
دانشگاه آزاد اسلامی بابل ، na57ra@yahoo.com
چکیده: (3195 مشاهده)
مقدمه: در پرستاران نگرش‌های استرس‌آور، نسبت به بیماران روانی وجود دارد که بر مراقبت از بیماران اثرات قابل توجهی دارد. پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیر گروه درمانی بر میزان اضطراب دانشجویان پرستاری دختر بابل انجام شد.
روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، نمونه پژوهش شامل 36 نفر از دانشجویان دختر ترم 5 پرستاری دانشگاه آزاد بابل بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون به مدت 6 جلسه در جلسات گروه درمانی شرکت نمودند در حالی که گروه کنترل دوره کارآموزی معمول را گذراندند و این جلسات را نداشتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر (Spielbergerr) بود. داده‌ها با استفاه از آزمون تی و آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: قبل از گروه درمانی میانگین سطح اضطراب در دو گروه آزمون و کنترل به ترتیب 54/6±16/40 و 47/6±72/40 (از مجموع 80 نمره) بود، ولی پس از گروه درمانی میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون 23/8±44/31 و در گروه کنترل به 91/6±88/38 بود. طبق نتایج آزمون آنالیز کوواریانس دو گروه بعد از آزمون به طور معناداری (05/0>p) از نظر سطح اضطراب متفاوت بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مبتنی بر اثربخشی گروه درمانی در کاهش اضطراب دانشجویان پرستاری دختر در بخش روانپزشکی پیشنهاد می‌شود قبل از حضور دانشجویان در بخش‌های روانپزشکی برگزاری کلاس‌های آموزشی در زمینه نحوه برخورد صحیح با بیماران و روند مصاحبه نظام یافته برگزار گردد.
روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، نمونه پژوهش شامل 36 نفر از دانشجویان دختر ترم 5 پرستاری دانشگاه آزاد بابل بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون به مدت 6 جلسه در جلسات گروه درمانی شرکت نمودند در حالی که گروه کنترل دوره کارآموزی معمول را گذراندند و این جلسات را نداشتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر (Spielbergerr) بود. داده‌ها با استفاه از آزمون تی و آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: قبل از گروه درمانی میانگین سطح اضطراب در دو گروه آزمون و کنترل به ترتیب 54/6±16/40 و 47/6±72/40 (از مجموع 80 نمره) بود، ولی پس از گروه درمانی میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون 23/8±44/31 و در گروه کنترل به 91/6±88/38 بود. طبق نتایج آزمون آنالیز کوواریانس دو گروه بعد از آزمون به طور معناداری (05/0>p) از نظر سطح اضطراب متفاوت بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مبتنی بر اثربخشی گروه درمانی در کاهش اضطراب دانشجویان پرستاری دختر در بخش روانپزشکی پیشنهاد می‌شود قبل از حضور دانشجویان در بخش‌های روانپزشکی برگزاری کلاس‌های آموزشی در زمینه نحوه برخورد صحیح با بیماران و روند مصاحبه نظام یافته برگزار گردد.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ارزشيابي مهارتهاي باليني
دریافت: 1397/11/19 | پذیرش: 1398/4/16 | انتشار: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/1/26
دریافت: 1397/11/19 | پذیرش: 1398/4/16 | انتشار: 1398/1/26 | انتشار الکترونیک: 1398/1/26
پرسشنامه مطالعه [PDF 76 KB] (190 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
