مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: باورهای فراگیران در مورد توانایی‌های خود در فرایند تحصیل در قالب خودکارآمدی تحصیلی تعریف می‌شود که تحقق آن متاثر از عوامل مختلفی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با استرس ادراک شده، راهبردهای مقابله‌ای و حمایت‌های اجتماعی ادراک شده در دانشجویان دانشگاه گیلان انجام شد. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در نیمسال اول سال تحصیلی 94- 1393 بود و 335 نفر از آنان به روش تصادفی‌ خوشه‌ای انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن (Owen & Froman)، مقیاس استرس ادراک شده کوهن (Cohen) و همکاران، مقیاس مقابله با شرایط پر استرس اندلر و پارکر (Endler & Parker) و مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی واکس (Vaux) و همکاران که از پایایی و روایی قابل قبول برخوردارند، استفاده شد. به منظور تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد. نتایج: همبستگی پیرسون نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با متغیرهای حمایت‌های اجتماعی ادراک شده (518/0=r) و راهبردهای مقابله‌ای مسأله محور (421/0=r) همبستگی مثبت و معنادار دارد (01/0>P) و با متغیرهای استرس اداراک شده (574/0-=r)، مقابله هیجان محور (364/0-=r) و مقابله اجتنابی (364/0-=r) همبستگی منفی و معنادار دارد (01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای پیش‌بین به طور معنادار قادر به تبیین 39/0 از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان بودند نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق از اهمیت متغیرهای استرس ادراک شده، حمایت‌های اجتماعی ادراک شده و مقابله مسأله محور در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه گیلان حمایت می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد برگزاری دوره‌های آموزشی جهت رشد باورهای خودکارآمدی و مدیریت استرس مفید است.