مریم یعقوبی، زهرا آقارحیمی، مائده دریابیگی، مرضیه جوادی،
دوره ۱۱، شماره ۹ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: بیمارستان‌ها علاوه بر هدف اصلی خود که ارتقای سلامت و تضمین و تأمین آن است نوعی سازمان یادگیرنده نیز هستند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین میزان کاربست مؤلفه‌های یادگیری سازمانی و ویژگی‌های دموگرافیکی کارکنان بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام شده است.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-مقطعی بود و در نیمسال دوم سال ۱۳۹۰ انجام شد. حجم نمونه بر اساس فرمول از بین تمام کارکنان بخش‌های درمانی و اداری بیمارستان ۱۴۸ نفر محاسبه گردید و نمونه‌گیری به صورت تصادفی-طبقه‌ای انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه یادگیری سازمانی جمع‌آوری شد و پایایی آن بر اساس آزمون آلفای کرونباخ ۸۷ درصد سنجش شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره کاربست یادگیری سازمانی در بین کارکنان بیمارستان به طور کلی برابر با ۰۱/۹±۵۸/۵۲ بود. بین جنس و میزان کاربست مؤلفه‌های فضای باز و آزمایشگری و انتقال و یکپارچه‌سازی دانش ارتباط معنادار وجود داشت.
نتیجه‌گیری: برای تحقق یادگیری سازمانی در بیمارستان، توجه ویژه به چهار بعد آن لازم و ضروری است. بنابراین مدیران بیمارستان در تمام سطوح سازمان باید اهمیت یادگیری و خلق و انتقال دانش را در بیمارستان به عنوان یک سرمایه‌گذاری بهینه مورد توجه قرار دهند تا بتوانند با تغییر در رفتار و عملکرد افراد در راستای تحقق اهداف بیمارستانی عمل نمایند.
