منیره متوسلیان، خدیجه نصیریانی،
دوره ۱۴، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: یکی از روش‌های جدید در آموزش، تدریس توسط همتایان است و در تدریس دروس مختلف بکار گرفته شده است اما اثربخشی آن در آموزش پرستاری به خصوص مهارت‌های بالینی کم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه به بررسی تأثیر آموزش توسط همتا نزدیک بر یادگیری مهارت پانسمان در دانشجویان پرستاری پرداخته شده است.
روش‌ها: دراین پژوهش تجربی ۵۰ نفر از دانشجویان پرستاری ترم یک دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد واجد شرایط انتخاب و با گمارش تصادفی به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا نزدیک تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها چک لیست مهارت پانسمان بود که با مصاحبه و مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. نمره کل چک لیست بین صفر تا ۳۸۸ بود و بر اساس کتاب مرجع اصول و فنون تایلور تهیه گردیده بود. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، آزمون کای اسکوئر، تی مستقل وتی زوج استفاده شد.
نتایج: بر اساس یافته‌ها نمره مهارت پانسمان قبل از آموزش بین گروه‌ها تفاوت معنادار نداشت (۰۸/۰p=). بعد از آموزش نمره مهارت پانسمان در گروه آموزش توسط مربی ۳۹/۲۴±۳۲۲ و در گروه همتا نزدیک ۳۸/۱۴±۸۰/۳۵۰ بود و بین گروه‌ها تفاوت معنادار وجود داشت(۰۵/۰p<). همچنین نتایج نشان داد که دانشجویان در آموزش مهارت پانسمان توسط همتا نزدیک در سه زیر حیطه، عملکرد بهتری داشتند.
نتیجه‌گیری: اگر چه بهبود مهارت انجام پانسمان دانشجویان پرستاری در گروه همتا مشاهده گردیده است توصیه می‌گردد مطالعات بیش‌تری در این زمینه انجام پذیرد.
