۸ نتیجه برای هیات علمی
مهناز بهادرانی، نیکو یمانی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه رایانه و شبکه اطلاع‌رسانی نقش مهم و فزاینده‌ای در امر آموزش پزشکی ایفا می‌کنند. این پژوهش به منظور تعیین میزان دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی پیرامون کاربرد رایانه و شبکه‌اینترنت انجام شده است.روش‌ها مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی تعداد ۲۱۰ نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان صورت گرفت. نمونه‌گیری به صورت طبقه‌ای از تمام دانشکده‌ها و گروه‌های هر دانشکده انجام گرفت. از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات در سه حیطه دانش، نگرش و عملکرد استفاده شد. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از تست‌های آماریT-test ، آنالیز واریانس یک‌طرفه ANOVA و کروسکال والیس(Kruskal Wallis) تجزیه و تحلیل گردید.نتایج نتایج به دست آمده در مورد نگرش، حاکی از آن بود که: ۳/۹۷ درصد از اعضای هیات علمی‌به نقش مهم یادگیری رایانه در ارتقای فعالیت‌های دانشگاهی خود اعتقاد داشتند. میانگین دانش اعضای هیات علمی‌که نشانگر مهارت آنها در استفاده از کامپیوتر، نرم‌افزارهای رایج، پست الکترونیکی و جستجوی مقالات در بانک‌های اطلاعاتی و مجله‌های آن لاین (on line) و ... می‌باشد، ۵/۵±۸۴/۱۰ از ۲۰ محاسبه گردید. در بررسی عملکرد، اعضای هیات علمی‌بطور متوسط در هفته ۲/۷±۸/۷ ساعت از رایانه و ۹/۵±۴/۶ ساعت در هفته از اینترنت بهره می‌گیرند. تفاوت معنی‌داری بین دانش افراد در دانشکده‌های مختلف مشاهده شد ولی در مقایسه دانش اعضای هیات علمی به تفکیک مرتبه دانشگاهی و مدرک تحصیلی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. در بررسی میزان ساعات کار با رایانه در دانشکده‌های مختلف، تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید.بحث اکثریت اعضای هیات علمی نسبت به کاربرد رایانه و اینترنت در آموزش پزشکی نگرش مثبت داشتند ولی درصد قابل توجهی از آنها، از دانش و مهارت کافی برخوردار نبودند. بنابراین، لازم است تدابیری برای ارتقای دانش و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه در راستای استفاده بهینه از رایانه و اینترنت اتخاذ گردد.
شایسته صالحی، منیژه شهنه،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه یکی از مهمترین فعالیت‌های مدیریت و رهبری در سازمان‌های آموزشی، نظارت بر عملکرد مدرسان می‌باشد. نظارت به دو صورت اداری و بالینی می‌تواند صورت پذیرد، نظارت اداری بطور معمول و از طریق اداری انجام می‌شود و نظارت بالینی با استفاده از نگرش روابط انسانی و بر اساس کمک به رشد حرفه‌ای مدرس و بهبود کیفیت یادگیری دانشجویان رخ می‌دهد، این مطالعه به منظور مقایسه دیدگاه اعضای هیات علمی‌دانشگاه‌های علوم پزشکی در مورد تاثیر نظارت اداری و بالینی در فرایند تدریس - یادگیری انجام گرفته است.روش‌ها دراین پژوهش توصیفی تحلیلی، دیدگاه ۱۳۵ نفر از اعضای هیات علمی‌دانشگاه‌های علوم پزشکی همدان، شهید بهشتی و اصفهان که به صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده بودند، از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS با روش آماری توصیفی و تحلیلی با آزمون ویلکاکسون (Wilcoxon) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج میانگین امتیازات مربوط به دیدگاه پاسخ‌دهندگان در مورد تأثیر نظارت بالینی بر بهبود کیفیت تدریس - یادگیری بیشتر از میانگین امتیازات مربوط به نظارت اداری بوده و همچنین پاسخ‌دهندگان، کاربرد نظارت بالینی با مراحل پیشنهاد شده توسط پژوهشگر را در بهبود کیفیت تدریس - یادگیری بسیار مفید ارزیابی نمودند.بحث کاربرد نظارت بالینی می‌تواند از طریق توسعه و رشد مهارتهای تدریس مدرسان به بهبود کیفیت یادگیری دانشجویان کمک نماید و از این طریق، کارآیی نظام آموزشی افزایش یابد.
شایسته صالحی، سعید پهلوان زاده، هایده جراحی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۸-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه: مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری‌‌های مدیران در طیف وسیع کاملاً مشارکتی تا کاملاً غیرمشارکتی امکان‌پذیر است. بررسی چگونگی این تصمیم‌گیری‌ها می‌تواند تصویر روشنی از وضعیت موجود به منظور اصلاح آن به دست دهد. تعیین میزان مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری مدیران دانشکده‌های علوم پزشکی از دیدگاه اعضا و مدیران هدف این مطالعه است.
روش‌ها: این پژوهش به صورت توصیفی، مقطعی یک مرحله‌ای، دو گروهی انجام شد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتبی و از طریق پرسشنامه بود. تعداد ۱۵۲ نفر اعضای هیأت علمی و ۴۳ نفر مدیران دانشکده‌های پزشکی، پرستاری، دندانپزشکی، داروسازی، بهداشت، مدیریت و توان‌بخشی در پژوهش شرکت نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، میانگین امتیاز میزان مشارکت در تصمیم‌گیری در هفت رتبه از کاملاً شخصی تا کاملاً مشارکتی در نظر گرفته شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های t و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: یافته‌های پژوهش مؤید آن است که سبک تصمیم‌گیری مدیران در دانشکده‌های مختلف مشارکتی شخصی بوده و هیچ یک از دانشکده‌ها حداقل مشارکت مطلوب، یعنی میانگین امتیاز ۵ را کسب ننموده‌اند گرچه اعضای هیأت علمی بیش از خود مدیران فرایند تصمیم‌گیری را مشارکتی دانسته‌اند ولی تفاوت معنی‌دار نبود.
بحث: فرایند تصمیم‌گیری به صورت مشارکتی موضوع با اهمیتی است که می‌تواند به رشد خلاقیت‌ها، توسعه و بهبود کارآیی و اثربخشی و نیز رضایت شغلی و ارتقای انگیزه‌ها منجر گردد. با توجه به نتایج پژوهش توسعه فرهنگ مشارکت در نظام آموزشی علوم پزشکی پیشنهاد می‌گردد
احمدرضا زمانی، بهزاد شمس، زیبا فرج زادگان، سیده مریم طبائیان،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه شایستگی بالینی پزشک، بیشتر بر اساس مهارتهای ارتباطی وی مورد قضاوت قرار می گیرد. آموزش مهارتهای ارتباطی، یکی از مباحث مهم آموزش پزشکی است در حالی که آموزش این مهارت‌هادر برنامه رسمی آموزش پزشکی کشور گنجانده نشده است. دیدگاه اساتید بالینی، به عنوان آموزش دهندگان و معتبرترین رده‌های درگیر در آموزش پزشکی، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین دیدگاه اساتید بالینی نسبت به آموزش مهارتهای ارتباطی به دانشجویان پزشکی است.روش‌ها در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، از بین اعضای هیأت علمی ۱۷ گروه بالینی دانشکده پزشکی اصفهان، تعداد ۱۴۲ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه خود ساخته‌ای شامل سه بخش دموگرافی، نگرش و سؤالات باز بود. روایی نگرش با استفاده از نظر کارشناسان برآورد و پایایی کل پرسشنامه با روش دو نیم کردن تعیین شد. داده‌ها به صورت توزیع فراوانی و محاسبه میانگین امتیاز و آزمون‌های من ویتنی (Mann Whitney)، کروسکال والیس (Kruskal Wallis)، ANOVA و توکی (Tukey) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج هشتاد و پنج درصد از اساتید نسبت به آموزش مهارتهای ارتباطی به دانشجویان نگرش عالی داشتند. نگرش استادان زن و مرد تفاوتی نداشت. اساتید جوانتر درگروه سنی ۴۰-۳۰ سال و سابقه تدریس ۱۰- ۵ سال نگرش بهتری نسبت به سایر گروهها داشتند. نگرش اساتید در رشته‌های تخصصی با یکدیگر تفاوتی نداشت.بحث دیدگاه کلیه اساتید صرفنظر از جنس، سن، رشته تخصصی و سابقه تدریس نسبت به آموزش مهارتهای ارتباطی مثبت است. بنابراین، آموزش این مهارت‌ها به دانشجویان به عنوان یکی از دروس رسمی، ضروری به نظر می‌رسد.
حمید بخشی علی آبادی، داریوش نوروزی، زهرا سادات حسینی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه شناخت عوامل موثر در ایجاد انگیزش شغلی، از ضرورت‌هایی است که می‌تواند در افزایش بهره‌وری و رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه کمک‌کننده باشد. برای شناسایی عوامل درونی و بیرونی انگیزش شغلی، این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر در ایجاد انگیزش شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد. روش‌ها در یک مطالعه توصیفی، کلیه اعضای هیات علمی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان (۸۲ نفر)، پرسشنامه ۴۰ سوالی را که توسط پژوهشگر براساس تئوری دو عاملی هرزبرگ (Herzberg) طراحی گردیده و با روایی محتوا و پایایی آزمون مجدد تأیید شده بود، تکمیل کردند. داده‌ها به صورت توزیع فراوانی مطلق و نسبی و انجام آزمون مجذور کای توسط نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نتایج نشان داد که ۸۱ درصد اعضای هیات علمی، عوامل بیرونی و ۷۲ درصد آنها عوامل درونی را بر ایجاد انگیزش شغلی موثر می‌دانستند. در بین عوامل بیرونی به ترتیب اهمیت، عامل‌های حقوق و دستمزد، امنیت شغلی، شرایط محیط کار، نحوه ارتباط با دیگران، سرپرستی و نظارت و خط مشی حاکم بر محیط کار، و در بین عوامل درونی به ترتیب اهمیت، ماهیت کار، شناخت و قدردانی از افراد، پیشرفت و توسعه شغلی و موفقیت شغلی، بیشترین نقش را داشته‌اند.بحث اهمیت عوامل بیرونی (بهداشتی) از نظر اعضای هیات علمی در مقایسه با عوامل درونی (انگیزشی) در ایجاد انگیزش شغلی بیشتر می‌باشد که با نظریات هرزبرگ مطابقت ندارد. مهمترین عامل در ایجاد انگیزش شغلی، حقوق و امنیت شغلی بوده است.
مریم توکلی، نیکو یمانی، مرضیه جوادی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: هر ساله تعدادی از اعضای هیأت‌علمی در قالب بورسیه، مأموریت آموزشی و یا روش‌های دیگر موفق به ادامه تحصیل در مقطع Ph.D می‌گردند. اعطای بورسیه‌های داخل و خارج از کشور مشکلات و هزینه سنگینی را بر وزارت متبوع و دانشگاه‌ها تحمیل می‌نماید و ارزیابی آن ضروری به نظر می‌رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد آموزشی، پژوهشی و اجرایی اعضای هیأت‌علمی بورسیه و غیر بورسیه انجام گرفت. روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که طی سال‌های ۸۵-۶۵ موفق به اخذ مدرک Ph.D شده‌اند انجام گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته در برگیرنده نمرات ارزشیابی تدریس (تحت عنوان عملکرد آموزشی)، عملکرد اجرایی و پژوهشی اعضای هیات‌علمی بود. نتایج بدست آمده با استفاده از شیوه‌های آمار توصیفی، t-test، و ANOVA و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج: تعداد کل افراد مورد مطالعه ۸۲ نفربود. ۳۹ نفر بورسیه خارج از کشور، ۱۶ نفر بورسیه داخل، ۱۲ نفر استفاده کننده از ماموریت آموزشی بودند و ۱۳ نفر نیز بدون استفاده از موارد مذکور موفق به اخذ مدرک Ph.D شده بودند . نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که میان چهار گروه از نظر نمرات ارزشیابی (عملکرد آموزشی) تفاوت معناداری (۰۱/۰=p) وجود داشت. ولی در زمینه عملکرد اجرایی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. در بررسی عملکرد پژوهشی، تفاوت آماری معناداری در برخی حیطه‌های پژوهشی نظیر انجام پژوهش (۰۰۲/۰=p) و تعداد مقالات داخلی (۰۰۴/۰=p) و خارجی (۰۴/۰=p) وجود داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه، استفاده‌کنندگان از بورس داخل و خارج در کل عملکرد پژوهشی ضعیف‌تری نسبت به افرادی که هیچ‌کدام از تسهیلات را استفاده نکرده بودند داشتند؛ و عملکرد آموزشی بورسیه‌های خارج از سه گروه دیگر پایین‌تر بود. بنابراین توصیه می‌شود با انجام مطالعات دقیق‌‌تر و در سطح وسیع‌تر، سیاست گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌ها راجع به اعزام هیات‌علمی جهت ادامه تحصیل مورد بازنگری قرار گیرد.
محمد دانشمندی، هنگامه حبیبی، مسعود سیرتی نیر، آرمین زارعیان، امیرحسین پیشگویی،
دوره ۱۲، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: انگیزش و رضایت شغلی اساتید می‌تواند نقش بسیار اساسی در عملکرد آنها داشته باشد. عدم توجه به رضایت کارکنان یک سازمان، موجب توقف و رکود نسبی و تحلیل و زوال تدریجی آنان خواهد شد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت شغلی اعضای هیأت‌علمی دو دانشگاه منتخب نظامی شهر تهران در سال ۱۳۸۹ انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی تعداد ۱۵۰ پرسشنامه توزیع شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای شامل ۴۵ گویه با مقیاس ۵ نقطه ای لیکرت بود که قبلاً در مطالعه‌ای مشابه در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تدوین و استفاده شده بود و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (t تست و آزمون ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار کسب شده در حیطه‌های مختلف رضایت شغلی عبارت بودند از: شامل نحوه سرپرستی و ارتباطات ۶۱/۱۰±۵۱/۴۶، ماهیت کار ۳۳/۴±۸۳/۲۳ و، امنیت شغلی ۶۰/۵±۷۶/۲۳ و شرایط فیزیکی و محیط کار ۷۹/۶±۴۳/۲۰، فرصت‌های ارتقا ۹۳/۵±۲۹/۱۷ و حقوق و مزایا ۳۹/۵±۱۲/۱۵ بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سطح رضایت‌مندی و حیطه‌های مختلف، قوی ترین همبستگی مثبت به ترتیب مربوط است به حیطه‌های: نحوه سرپرستی و ارتباطات، فرصت‌های ارتقا، امنیت شغلی، شرایط فیزیکی و محیط کار، حقوق و مزایا و ماهیت کار.
نتیجه‌گیری: اعضای هیأت‌علمی از رضایت شغلی نسبتا خوبی برخوردار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده چنین به نظر می‌رسد که توجه به امر سرپرستی و فرصت‌های ارتقا می‌تواند شرایط موجود را بهبود بخشد.
بهاره طحانی، اطهر امید، پریسا ملک احمدی، بیتا موحدیان،
دوره ۲۱، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: باتوجه به اهمیت ارزشیابی و نیاز بهکارگیری ابزار مناسب جهت ارزشیابی دروس، این مطالعه با هدف بازبینی فرم‌های ارزشیابی دروس دانشکده دندانپزشکی متناسب با ماهیت دروس این رشته انجام شد.
روش‌ها: مطالعه کمی (توصیفی) و کیفی (گروه متمرکز) حاضر درسال ۱۳۹۸-۱۳۹۹ در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. چهار فرم ارزشیابی تدریس نظری، آموزش علمی، آموزش بالینی و کارگاهی در بین اعضای هیأت‌علمی دانشکده توزیع و توسط اساتید گروهها تکمیل گردید. سپس توسط ۴۸ نفر از اعضای پنل اطلاعات جمع‌آوری شده، با محاسبه میانگین، میانه، نما و شاخص اعتبار محتوا مورد آنالیز قرار گرفت. در راند دوم دلفی باتشکیل گروه مجازی و دعوت اعضای پنل، سؤالات فرم ارزشیابی دروس با نمرات پایین اعتبار محتوا و میانه مورد بحث و گفتگو قرار گرفت و اصلاحات لازم صورت گرفت.
نتایج: بیشترین تغییرات در فرم‌های آموزش عملی اعمال شد. فرم‌های تدریس نظری در چهار حیطه برنامه‌ریزی، محتوا ومنابع، ارائه درس و ارزشیابی با تعداد ۱۸ سؤال نهایی گردید. همچنین فرم‌های بالینی و عملی در چهار حیطه برنامه‌ریزی، روش یادگیری و یاددهی، امکانات و فضا، ارزشیابی و پیامدها طبقه‌بندی شدند. فرم آموزش بالینی با تعداد ۱۲ سؤال و فرم آموزش عملی با ۱۶سؤال، باز طراحی شد. فرم کارگاهی مرکز توسعه آموزش پزشکی بدون هیچ تغییری مورد تصویب اعضای پنل قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: ایرادات محتوایی و نگارشی فرم‌های ارزشیابی با نظر اعضای هیأت‌علمی دانشکده دندانپزشکی، مورد اصلاح، بازبینی و کوتاه‌سازی قرار گرفت و مورد توافق جمعی قرار گرفت.
