زهره وفادار ، زهره ونکی، عباس عبادی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: تغییرات گسترده در حوزهی سلامت سبب گردیده بسیاری از سازمانهای آموزشی علوم سلامت، درصدد اتخاذ مؤثرترین رویکردهای آموزشی برآیند، در این میان آموزش بینحرفهای به عنوان یکی از رویکردهای نوین و کارآمد توجه زیادی را درسطح بینالمللی به خود جذب کرده است. این مطالعه با هدف معرفی آموزش بینحرفهای و با تمرکز بر زمینههای بروز و شکلگیری آن در علوم سلامت انجام شد.
روشها: این مطالعهای مروری تلفیقی در سال ۹۲-۱۳۹۱با جستجوی یکپارچه در پایگاههای اطلاعاتی Pub med، CINHAL Ovid، Science direct همچنین جستجو با موتور جستجوگر Google در منابع اطلاعاتی مختلف مانند مجلات معتبر علمی، گزارشات سمینارها، گزارشات انجمنها و سازمانهای آموزشی با کلید واژههای اصلی آموزش بینحرفهای، یادگیری بینحرفهای و عملکرد بینحرفهای و در محدودهی سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳ و به طور عمده به زبان انگلیسی انجام شده است. بیش از ۲۰۰۰ عنوان شامل مقاله پژوهشی، گزارش، صفحات وب، نامه به سر دبیر، کتاب به دست آمد که با بررسی عناوین و خلاصه مقالهها، ۱۲۰ مقاله که ارتباط مستقیم با هدف و سؤال مطالعه داشت، مورد تحلیل محتوی کیفی قرار گرفت. محتوی مقالات مذکور استخراج و نتایج نهایی با نرم افزارMAXQDA دستهبندی، تلفیق و تنظیم گردید.
نتایج: دو درونمایه اصلی، بیانگر زمینهی شکلگیری آموزش بینحرفهای در نظام سلامت به دست آمد. درونمایه "چالشها" شامل چهار طبقه: تغییرات پویا و همه جانبهی جوامع بشری، ضعف در ارائه مراقبت کیفی، بحران نیروی انسانی و نارساییهای آموزش تک حرفهای و درونمایه" راهبردهای سازنده" شامل چهار طبقه: گسترش تعاملات بینحرفهای، توسعه همکاریهای بینحرفهای، مراقبت تیمی مبتنی بر مددجو و تغییر در فرایند اجتماعی شدن حرفهای دانشجویان علوم سلامت است.
نتیجهگیری: آموزش بینحرفهای با تمرکز بر تعامل بینحرفهای و ارتقای فرآیند اجتماعیسازی حرفهای فراگیران علوم سلامت، صلاحیت و توانمندی لازم جهت توسعه همکاریهای بینحرفهای و ارائه مراقبت تیمی جامع، یکپارچه و مبتنی بر مددجو را در دانشآموختگان، جهت مقابله با چالشهای نظام سلامت فراهم میآورد.