جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای مربیان بالینی

ابوالفضل رحیمی، فضل اله احمدی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۸۴ )
چکیده

مقدمه: برای بهبود کیفیت آموزش بالینی، باید وضعیت آن همواره مورد ارزشیابی قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین موانع و مشکلات و راهکارهای بهبود کیفیت آموزش بالین از دید مربیان بالینی دانشکده‌های پرستاری تهران در سال ۱۳۸۴ انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۶۰ مربی بالینی شاغل در دانشکده‌های پرستاری شهر تهران، به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای روا و پایا در ۵ حیطه عملکرد مربیان بالینی، برنامه‌ریزی آموزشی، محیط بالینی، خصوصیات دانشجویان و تسهیلات رفاهی و آموزشی بود. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی، آزمون آماری t مستقل و آنالیز واریانس در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتایج: مربیان کیفیت آموزش بالین را در حیطه‌های محیط بالینی و تسهیلات رفاهی و آموزشی متوسط و وضعیت سایر حیطه‌ها را در حد ضعیف گزارش نمودند. عدم وجود علاقه و انگیزه دانشجویان در محیط بالینی، به عنوان مهم‌ترین مانع آموزش بالینی و توجه بیشتر برنامه‌ریزان و مسؤولان پرستاری برای برنامه‌ریزی مناسب برای بالین به عنوان مهم‌ترین راهکار بهبود وضعیت ابراز گردید. نتیجه‌گیری: آموزش بالین از کیفیت مطلوبی برخودار نمی‌باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد کاهش یا بهبود این چالش‌ها، مستلزم همکاری مربی، ‌پرسنل بالینی، سوپروایزران آموزشی، سرپرستاران، مدیران پرستاری، مسؤول برنامه‌ریزی آموزشی و سایر مسؤولین رده بالا مدیریتی ‌باشد
فرحناز محمدی، محمدعلی حسینی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: ارتباط نزدیک بین شایستگی بالینی و مفهوم کیفیت مراقبت باعث شده است شایستگی بالینی در ارزشیابی دانشجویان رشته‌های آموزشی علوم پزشکی، از جایگاه منجصر به فردی برخوردار باشد. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه درک خودکارآمدی دانشجویان نسبت به شایستگی بالینی در آغاز و پایان دوره آموزش بالینی و مقایسه آن با ارزیابی مربیان از قابلیت‌های بالینی دانشجویان انجام گرفت. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و مقطعی است که بر روی کلیه دانشجویان رشته‌های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و مددکاری دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی به روش سرشماری به اجرا در آمد. داده‌ها در دو مقطع از برنامه آموزشی یعنی ترم چهارم و ترم هشتم از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته جمع‌آوری گردید. داده‌ها با آزمون‌های آماری t مستقل و آنالیز واریانس، تحلیل شدند. نتایج: میانگین نمره درک خودکارآمدی از شایستگی بالینی برای دانشجویان تمام رشته‌ها در محدوده متوسط (۱۰۰-۵۱) بود. میانگین نمره درک خودکارآمدی کلی دانشجویان تمامی رشته‌ها در ترم هشتم بطور معنی‌داری بیشتر از ترم چهارم بود. ضریب همبستگی بین ارزیابی مربیان و درک خودکارآمدی بالینی دانشجویان در حد ۰۴/۰=r و غیر معنی‌داربود. نتیجه‌گیری: خود ارزیابی دانشجویان نسبت به شایستگی بالینی می‌تواند اطلاعات ارزشمند و مکملی را در ارزشیابی دانشجویان علوم پزشکی فراهم آورد. تنظیم اهداف آموزشی متناسب با نیاز دانشجویان و هماهنگ با نظر اساتید و اتخاذ راهبردهای کیفی ارزشیابی آموزشی با تأکید بر درک خودکارآمدی دانشجویان می‌تواند منجر به ارتقای کیفی فرایندهای آموزشی دانشگاهی گردد.
امیرمالک نخعی زاده، هنگامه کریمی، زهرا فتوکیان، مهشاد حسن سروری، میکائیل بابایانی،
دوره ۲۱، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: اساتید و دانشجویان، چالش‌های بسیار در تکمیل و ارائه لاگ‌بوک دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان و مربیان پرستاری دانشکده پرستاری رامسر از ارزشیابی بر مبنای لاگ‌بوک در نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در نیمسال دوم تحصیلی۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد. جامعه پژوهش، کلیه دانشجویان پرستاری در حال تحصیل و مربیان بالینی شاغل به کار در دانشکده پرستاری رامسر بودند. ۸۵ نفر دانشجوی پرستاری و ۱۰ مربی پرستاری واحد کارآموزی داخلی-جراحی به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های محقق‌ساخته "دیدگاه دانشجویان از ارزشیابی برمبنای لاگ‌بوک و روش سنتی" استفاده شد. تحلیل داده‌ها با آزمون های تی زوجی و مستقل و کای اسکوئر انجام شد.
نتایج: دیدگاه مربیان و دانشجویان در مورد استفاده از لاگ‌بوک، تفاوت معناداری را در ابعاد نظم و ترتیب، ارزشیابی، رضایت‌مندی و مهارت بالینی نشان داد. میانگین نمرات دیدگاه مربیان در ابعاد نظم و ترتیب و ارزشیابی بیش‌تر از دانشجویان بود (۰۰۱/۰=, P۳۶/۵-=t ; ۰۰۱/۰=,P ۳۸/۴-=t). میانگین نمره رضایت‌مندی و مهارت بالینی با ارزشیابی به شیوه‌ی لاگ‌بوک در مربیان بیش‌تر از دانشجویان بود (۰۰۲/۰ , P=۲۷/۳-=t ; ۰۰۱/۰=,P۰۶/۴-=t). دانشجویان معتقد بودند که استفاده از لاگ‌بوک باعث نظارت بیش‌تر مربیان بر کار آنان شده (۰۰۱/۰=, P ۱۷/۴=t)، اما تأثیری بر عملکرد بالینی آنان ندارد (۰۷۷/۰= , P ۸/۱-=t).
نتیجه‌گیری: اساتید، اولویت لاگ‌بوک نسبت به شیوه سنتی را جهت تحقق پیامدهای مورد انتظار، نسبت به دانشجویان مثبت تر ارزیابی کردند. از آنجایی که لاگ‌بوک باید برطرف کننده نیازهای یادگیری دانشجویان باشد، استفاده از نظر دانشجویان در تدوین لاگ‌بوک
می­تواند در بهبود رضایت و عملکرد دانشجویان موثر باشد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education