۱ نتیجه برای مراقبت‌های بهداشتی اولیه.
مهرداد صالحی*، مهناز کلیشادی، مسعود زندیه، جلال کشاورز، عباس باقری یزدی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: چگونگی ارائه آموزش‌های پزشکی و بهداشتی در انتقال مفاهیم مربوط به آنها از سطوح بالای دانشگاهی به سطوح پایه بهداشتی کشور، از سؤالات مهم پیش روی دانشگاه‌های علوم پزشکی محسوب می‌شود. نیاز مبرم به وجود حلقه ارتباطی بین دانشگاه و جامعه شهری، توجه به رابطین (داوطلب) بهداشتی به عنوان نیروی مردمی آموزش‌دهنده جلب گرده است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش رابطین زن بر آگاهی و نگرش از بهداشت روان در جمعیت شهری استان اصفهان است.
روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد از آموزش که در سال ۱۳۸۲ انجام شده، ۴۰۰ نفر از جمعیت شهری هر یک از دو شهرستان فلاورجان و خمینی‌شهر (تجربی و شاهد) بطور تصادفی انتخاب و آگاهی و نگرش آنان با پرسشنامه روا و پایا، بررسی شد (پیش‌آزمون). پس از انجام مداخلات آموزشی جامع بهداشت روان توسط رابطین بهداشتی، مجدداً پس از گذشت یک سال، پس‌آزمون انجام گرفت. یافته‌ها با نرم‌افزار SPSS با آزمون‌های t و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در گروه تجربی، میزان آگاهی نمونه مورد مطالعه از ۵/۴۰ درصد قبل از مداخله به ۲/۶۴ درصد و میزان نگرش از ۵/۵۴ درصد به ۲/۸۰ درصد در پس از مداخله ارتقا یافته بود که هر دو بطور معنی‌داری افزایش پیدا کرده است. میزان آگاهی در منطقه شاهد در قبل و بعد از مداخله به ترتیب ۵/۴۱ و ۹/۴۱ اختلاف معنی‌داری نداشت و میزان نگرش در این منطقه در قبل و بعد از مداخله به ترتیب ۱/۶۳ و ۹/۴۹ بود و تفاوت معنی‌داری نداشت. میزان آگاهی و نگرش بعد از مداخله در منطقه تجربی به صورت معنی‌داری از منطقه شاهد بالاتر بود.
نتیجه‌گیری: در زمینه بهداشت روان شهری می‌توان به کفایت و اثربخشی انتقال اطلاعات توسط سطوح بالاتر بهداشتی (پزشک سطح سوم بهداشت و روان) به رابط مربیان و از طریق رابط مربیان به رابطین بهداشت و از طریق رابطین به خانواده‌ها اتکا نمود.
