هادی عباسی، محمدرضا فلسفی‌نژاد، علی دلاور، نورعلی فرخی، محمدعلی محققی،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: علی‌رغم استفاده گسترده از آزمون پیش‌کارورزی و اهمیت آن در ارزیابی دانشجویان پزشکی، مطالعه‌ای که یک تحلیل روان‌سنجی نظام‌مند از سؤالات این آزمون فراهم نماید وجود نداشت. لذا پژوهش حاضر به ارزیابی آزمون پیش‌کارورزی اسفند ۱۳۸۹ با استفاده از مدل‌های کلاسیک و خصیصه مکنون و مقایسه آن‌ها پرداخته است.
روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، تجزیه و تحلیل سؤالات آزمون بر پایه مدل کلاسیک، از طریق محاسبه ضرایب دشواری و تمیز، برآورد اعتبار آزمون به‌روش ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل گزینه‌های انحرافی با استفاده از آزمون مقایسه نسبت انتخاب گزینه‌ها از طریق نرم‌افزار EXCEL انجام شد. بررسی بعدیت آزمون با نرم افزار NOHARM۴ انجام شد. جهت برآورد پارامترهای سؤال (دشواری، تشخیص، حدس‌پذیری، تابع آگاهی سؤال و آزمون و خطای معیار اندازه‌گیری) از روش‌ها و مدل‌های خصیصه مکنون و از نرم‌افزار BILOG-MG۳ استفاده شد.
نتایج: طبق نظریه کلاسیک، ۳۰ سؤال (۱۵ درصد) در بازه قابل قبول ضرایب دشواری و تمیز قرار داشتند. ضریب اعتبار آزمون ۹۱۳/۰ به دست آمد. ۷۳ سؤال (۵/۳۶%) از لحاظ گزینه‌های انحرافی دارای ایراد بودند. بررسی بعدیت آزمون نشان داد که آزمون تک‌بعدی است. با استفاده از مدل لوجستیک سه‌پارامتری میانگین و انحراف معیار پارامتر دشواری (۳۲۱/۰ ، ۸۷۴/۱)، پارامتر تشخیص (۰۲۱/۱، ۶۶۶/۰) و پارامتر حدس (۲۰۹/۰ ، ۰۸۲/۰) به‌دست آمد. بیشترین میزان آگاهی آزمون در سطوح توانایی ۰/۱ و ۸/۲ قرار داشت و آزمون در نقاط برش از آگاهی کمتری نسبت به سطوح بالاتر توانایی برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که تحلیل‌های حاصل از مدل‌های خصیصه مکنون می‌توانند در جهت رفع محدودیت‌های نظریه کلاسیک آزمون مورد استفاده قرار گیرند.
