۹ نتیجه برای مبتنی بر وب
مهناز بهادرانی، علیرضا یوسفی، طاهره چنگیز،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: به منظور ترویج استفاده از آموزش الکترونیک، اولین دوره آموزش آنلاین دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با موضوع مدلاین راه‌اندازی شد. سپس مطالعه‌ای با هدف مقایسه اثربخشی شیوه‌های آموزشِ آنلاین حضوری و تلفیقی درس مدلاین در دانشجویان پزشکی، انجام گرفت. روش‌ها: در یک مطالعه تجربی، به ۴۰ نفر از دانشجویان پزشکی، آموزش مدلاین با سه شیوه حضوری، آنلاین و تلفیقی ارائه شده و سپس دانش، مهارت و رضایت‌مندی فراگیران ارزیابی و مقایسه گردید. ابزار گردآوری داده‌ها برای دانش، پرسشنامه‌ای چهارگزینه‌ای ده سؤالی، برای سنجش مهارت، با بررسی استراتژی جستجو، تناسب مقالات یافت شده با موضوع و زمان جستجو، و برای رضایت‌مندی از طریق یک پرسشنامه ده گزینه‌ای با مقیاس پنج نقطه‌ای لیکرت بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزارSPSS و با انجام تست‌های آماری مجذور کای، t-test، ANOVA و کروسکال والیس انجام شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار دانش فراگیران در گروه آموزش حضوری ۱۶±۷۵، در گروه آموزش آنلاین ۲۱±۷۰ و در گروه آموزش تلفیقی ۱۳±۲/۸۲ از ۱۰۰ بود. میانگین و انحراف معیار مهارت در گروه آموزش حضوری ۲۵±۹/۷۶، در گروه آموزش آنلاین ۲۴±۷۰، در گروه آموزش تلفیقی ۱۱±۷/۹۰ از ۱۰۰ به دست آمد. تفاوت دانش و مهارت در سه گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتایج رضایت دانشجویان از آموزش نیز در سه گروه، اختلاف معنی‌دار آماری نداشت. نتیجه‌گیری: احتمالاً ترکیبی از آموزش‌های آنلاین و راهنمایی‌های حضوری برای گسترش آموزش‌های الکترونیکی، می‌تواند اثربخشی قابل قبولی داشته باشد که به هر حال، برای رسیدن به این وضعیت، باید بسیاری از بسترهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در دانشگاه‌ها توسعه یابد.
سعید امانلو، رضا دیده دار،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: باتوجه به مزایای عمومی آموزش الکترونیکی در علوم پزشکی و ضرورت توجه به آن، این مطالعه با هدف ارزیابی و یافتن نقاط ضعف و قوت آموزش مبتنی بر وب در تدریس قارچ‌شناسی پزشکی به انجام رسیده است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقایسه‌ای که برای دانشجویان گروه داروسازی در نیمسال اول ۸۹-۸۸ به انجام رسید، به موازات برگزاری کلاس‌های حضوری و تدریس سنتی، محیط آموزشی مجازی برای درس قارچ‌شناسی راه‌اندازی شد. در پایان دوره، با مقایسه میانگین نمره دانشجویان تحت مطالعه و گروه شاهد، تأثیر آموزش تحت وب بر یادگیری دانشجویان بررسی شد، همچنین معایب، مزایا، میزان علاقه‌مندی، ایجاد انگیزه تحصیلی و میزان قابلیت و کفایت آموزش مجازی از منظر دانشجویان مورد نظرسنجی قرار گرفت. نتایج: مقایسه میانگین نمرات امتحان پایان دوره گروه آزمون (۸۳/۱۶) و شاهد (۱۷) نشان می‌دهد که از نظر میزان یادگیری و موفقیت در آزمون پایان دوره اختلاف معناداری بین دانشجویان گروه تحت آموزش الکترونیکی و گروه شاهد وجود ندارد. در نظرسنجی به عمل آمده از دانشجویان تحت مطالعه که با استفاده از پرسشنامه صورت گرفت، ارتباط مستمر و مداوم بین استاد و دانشجو (۹۱درصد)، ارتباط از راه دور و تبادل علمی (۷۹ درصد)، دسترسی به منابع الکترونیکی روز دنیا (۷۵ درصد)، عدم محدودیت مکانی و زمانی (۵۴ درصد) را به عنوان مزایای اصلی آموزش مبتنی بر وب برشمرده و در عین حال کمبود امکانات و منابع دانشگاه، سرعت پایین اینترنت و عدم دسترسی همگانی به اینترنت را معایب اصلی این نوع آموزش توصیف کردند. نتیجه‌گیری: باوجود ابراز علاقه‌مندی و استقبال دانشجویان از آموزش تحت وب، مقایسه معدل کل دانشجویان گروه آزمایش و گروه شاهد شواهدی را بر عدم موفقیت روش الکترونیکی ارائه می کند، بنابراین لازم است جنبه‌های مختلف آموزش الکترونیکی از جمله؛ سواد رایانه‌ای، زیرساخت‌های مخابراتی، فرهنگ استفاده از اینترنت، جنبه‌های سرگرمی و فراغتی اینترنت، محتوی درسی و غیره مورد بازنگری قرار گیرد.
سمیه ابراهیمی کوشک مهدی، رضا اسدی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: یکی از شیوه‌های آموزشی که می‌تواند محدودیت‌های زمانی و مکانی آموزش را برطرف نماید، یادگیری الکترونیکی است. جامعه علوم پزشکی نیز ضمن داشتن محدودیت فراوان برای حضور در زمان و مکان خاص آموزش، نیازمند اطلاع از آخرین یافته‌های علمی می‌باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان استفاده جامعه دانش‌آموختگان از دوره‌های اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، و رابطه بین ویژگیهای برنامه‌های الکترونیکی با میزان استفاده از آن است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، کلیه افراد مشمول قانون آموزش مداوم پزشکی در استان خراسان رضوی که در ده ماهه اول راه اندازی دوره‌های آموزش مداوم اینترنتی، در ۱۶ عنوان درسی ثبت نام کرده بودند، به صورت سرشماری مطالعه شدند. داده‌های پژوهش شامل عناوین دروس ارائه شده در بازه زمانی فوق، تعداد ثبت نام‌کنندگان در هر درس و در هر ماه، تعداد قبول شدگان، طول مدت هر دوره، امتیاز هر درس بوده که همگی از مستندات مرکز آمار و اطلاعات بخش آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با آمار توصیفی و برای بررسی ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، انجام شد. نتایج: تعداد کل شرکت‌کنندگان ۸۲۴ نفر بود(پنج درصد کل جامعه تحت شمول برنامه‌های اینترنتی) که از این تعداد ۲۸۶ نفر (۷/۳۴ درصد) در دروس مختلف موفق به کسب نمره قبولی شدند. بین تعداد شرکت‌کنندگان در هر برنامه با امتیاز آن برنامه ارتباط معناداری وجود داشت (۶۳/۰, R=۰۲/۰p=)؛ اما بین میزان امتیاز برنامه و درصد قبولی در آن ارتباطی مشاهده نشد. میزان قبولی در دوره‌های کوتاه مدت بیشتر از دوره‌های بلند مدت بود (۷۰/۰-R= , ۰۳/۰p<). نتیجه‌گیری: آموزش مداوم اینترنتی سودمند است اما پیش شرط این موفقیت طراحی مناسب، اجرای دوره‌های کوتاه مدت و نظارت بر تولید محتوا است. باید دوره‌ها قابل دسترس فراگیران باشند و در عین حال امتیازات آموزشی مناسبی داشته باشند تا انگیزه کافی برای جامعه آموزش مداوم جهت شرکت در دوره‌ها ایجاد شود.
رحیم بقایی، داود رسولی، علیرضا رحمانی، یوسف محمدپور، حسین جعفری زاده،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: آموزش مبتنی بر وب از جمله روش‌های نوین و فعال آموزشی برای ارتقای کیفیت آموزشی است که از مزایای آن می‌توان به دسترسی راحت در هر زمان و مکان، شرکت بدون مرز و فراوان یادگیرنده‌ها و انعطاف‌پذیری آن اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر وب بر روی یادگیری شناختی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال ۱۳۸۹ است.
روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح قبل و بعد است. در این مطالعه کلیه دانشجویان سال آخر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (۴۲ نفر) وارد مطالعه شدند. و به صورت کاملاً تصادفی به دو گروه مبتنی بر وب و سنتی تقسیم شدند. روش مداخله برای گروه اول شامل یک دوره آموزشی مبتنی بر وب در مورد دیس ریتمی‌های قلبی و برای گروه دوم یک دوره آموزش به صورت سخنرانی ۶ ساعته در مورد همان موضوع بود. در شروع و پایان هر دوره میزان دانش دانشجویان هر دو گروه با انجام پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شده و امتیازات حاصله به صورت درون گروهی توسط آزمون آماری تی زوج باهم مقایسه شدند.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات دانشجویان قبل و بعد از آموزش سنتی (مرسوم) به ترتیب ۹۲/۳±۶۷/۱۶ و ۴۹/۳±۸۵/۱۷ و بعد از آموزش مبتنی بر وب به ترتیب ۶۲/۳±۲۸/۱۶ و ۴۹/۳±۸۵/۱۷ بود. نتایج مطالعه ارتباط آماری معناداری را بین نمرات قبل و بعد از آموزش در هر دو گروه آموزشی مبتنی بر وب (۰۱۶/۰P= ۶۲,/۲-=t) و سنتی (۰۳۸/۰P= ,۴۷/۲-=t) نشان داد. مابین متغیرهای دموگرافیک و نوع آموزش در هیچکدام از روش‌های آموزش ارتباط معناداری به دست نیامد.
نتیجه‌گیری: استفاده از روش آموزش مبتنی بر وب نیز به عنوان یک روش آموزشی باعث ارتقای سطح یادگیری شناختی دانشجویان شده است و زمینه را برای استفاده از این روش آموزشی به عنوان یک روش آموزشی همراه با آموزش‌های کلاسیک در کوریکولوم درسی مراقبت‌های ویژه قلبی فراهم ساخته است.
حسین کریمی مونقی، محمدرضا آرمات،
دوره ۱۳، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: امروزه شیوه‌های نوین آموزش و تربیت نیروی متخصص در حرف پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. در این نوشته، وب‌کوئست (WebQuest) به عنوان شیوه‌ای جدید از آموزش مبتنی بر پویش (inquiry based learning) برای یافتن پاسخ سؤالات با دسترسی منابع عمدتاً اینترنتی، معرفی شده و کاربرد آن در آموزش علوم پزشکی، و به ویژه آموزش پرستاری تشریح می‌گردد.
روش‌ها: جهت دستیابی به مقالات مرتبط با موضوع وب کوئست، از جستجوی الکترونیک در بانک‌های اطلاعاتی معروف از جمله PubMed، Google Scholar، Science Direct، Nursing Consult، CINAHL، Web of Knowledge با کلید واژه‌های مرتبط باwebquest استفاده گردید. مقالات مرتبط با وب کوئست در علوم پزشکی بسیار محدود بود و در ایران مقاله پژوهشی یافت نشد.
نتایج: وب‌کوئست، شیوه‌ای نوآورانه، یادگیرنده-محور، و مبتنی بر فعالیت‌هایی توأم با تلاش و پویش جهت یادگیری است که از فن‌آوری رایانه برای درگیر ساختن و برانگیختن یادگیرندگان به شکل انفرادی یا مشارکتی در جهت جستجو، تحلیل و ترکیب داده‌ها و با هدف ساختن دانش یا معنای جدید بهره می‌برد. وب‌کوئست‌ها به عنوان یک شیوه آموزشی یادگیرنده-محور، مهارت‌های شناختی در سطوح بالا از جمله تجزیه، ترکیب، ارزشیابی و قضاوت، تفکر انتقادی، روحیه جستجوگری و حل مسأله را تسهیل نموده و ارتقا می‌بخشند. وب‌کوئست‌ها بر اساس ایده‌ی جستجو و تحقیق و نیز نظریه سازنده‌گرایی، یادگیرندگان را در یادگیری مشارکتی و پروژه‌های گروهی درگیر می‌سازند. علاوه بر این، ارتباطی قوی بین وب‌کوئست‌ها و تکنیک‌های چندرسانه‌ای وجود دارد که فرصت‌های مهمی برای استفاده از منابع اینترنتی در آموزش و یاددهی فراهم می‌کند.
نتیجه‌گیری: در کشور ما مفهوم وب‌کوئست، نه تنها در آموزش و پرورش عمومی، بلکه در آموزش‌های دانشگاهی و به خصوص در علوم پزشکی مفهومی ناشناخته است. معرفی این شیوه نوین آموزشی در حوزه علوم پزشکی که بنیادهای آن بر رویکردهای نوین یادگیری-یاددهی استوار است می‌تواند دریچه‌ای تازه بگشاید و یادگیرندگان را در این رشته‌ها به یادگیری‌های موثرتر، عمیق‌تر و پایدارتر تشویق نماید.
اعظم زیبایی، حسن غلامی، مسعود زارع، حسین مهدیان، مهدی حارث آبادی،
دوره ۱۳، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: خشم، از علل اصلی مراجعه نوجوانان به مراکز مشاوره و روان درمانی است و به عنوان مشکل اصلی بهداشتی در سنین نوجوانی مطرح است. بنابراین استفاده از شیوه‌های پیشگیرانه و کارآمد مدیریت خشم ضروری به نظر می‌رسد. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر برنامه آموزش مبتنی بر وب بر شدت خشم نوجوانان در مدارس راهنمایی دخترانه مشهد است.
روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. واحدهای پژوهش را ۱۳۰ نفر از دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمایی ناحیه ۴ مشهد تشکیل دادند که بر اساس تخصیص تصادفی به ۲ گروه تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه مشخصات واحدهای پژوهش و پرسشنامه شدت خشم نلسون بود که در دو مرحله قبل از مداخله و یک ماه بعد از مداخله تکمیل شد. مداخله شامل برنامه مدیریت خشم از طریق وب بود که برای گروه تجربی اجرا شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، تی زوجی، تی مستقل و کو واریانس صورت گرفت.
نتایج: آزمون آماری کای اسکوئر نشان داد که دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن هستند. همچنین یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که نمره خشم بین دو گروه تجربی و شاهد قبل از مداخله اختلاف آماری معناداری را نشان نداد ولی بعد از مداخله از مجموع ۱۵۶ امتیاز، نمره خشم در گروه تجربی۴/۲۰±۲/۸۹ بود که به طور معناداری پایین‌تر از همین نمره در گروه شاهد ۴/۱۶+۰/۹۸ بود(۰۰۰۱/۰=p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده برنامه کنترل و مدیریت خشم، به روش غیر حضوری و با استفاده ازآموزش وب در منزل شیوه‌ای مؤثر برای بهبود کنترل خشم است، لذا پیشنهاد می‌شود از این روش در مدارس کشور استفاده شود.
محمد حسین دلشاد، علیرضا حیدرنیا ، شمس الدین نیکنامی،
دوره ۱۴، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: پذیرش و به کارگیری رفتارهای پیشگیری‌کننده توسط کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی، به کمک شیوه‌های نوین دارای اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی میزان رضایت‌مندی کارکنان از کیفیت دوره مبتنی بر وب در زمینه آموزش رفتارهای پیشگیری‌کننده از عفونت ویروس هپاتیت “ب”بود.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی بود که بر روی ۱۲۰ نفر از کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی مرکز بهداشت شرق تهران در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت. از روش خوشه‌ای ۲ مرحله‌ای برای انتخاب نمونه‌ها استفاده شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته ارزیابی رضایت‌مندی، شامل بخش‌های محتوا، روش ارائه محتوا و روند اجرایی برنامه آموزش الکترونیکی، جمع‌آوری گردید و داده‌ها با آمارتوصیفی و آزمون مربع کا، من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: در مطالعه حاضر به روش یادگیری مبتنی بر وب (WBL)، بیش‌ترین میانگین رضایت کارکنان مربوط به مقوله پاسخ‌گویی مدرسین در کارهای عملی (۸۰/۱±۲۴/۲۲ ) از مجموع ۲۵ امتیاز و کم‌ترین رضایت مربوط به نحوه تکمیل پرسشنامه‌ها به صورت الکترونیکی ۳۲/۲±۲۸/۱۷ و استفاده از مثال‌ها و تصاویر خوب برای درک بهتر مطالب ۹۰/۱±۴۳/۱۷ از مجموع ۲۵ امتیاز بود. رضایت از سایر مقوله‌ها به ترتیب، وادار به فکر کردن مطالب، اخذ تأییدیه بانک اطلاعاتی پس از ثبت اطلاعات شخصی، محتوا (جزوه مبتنی بر وب، تصویر و فیلم)، مباحث گروهی برخط در اتاق‌های گفتگوی اینترنتی و تناسب محتوای جلسات LMS با نیازهای شغلی بود. متغیرهای زمینه‌ای مدرک تحصیلی (۰۰۱/۰p=)، شغل (۰۰۱/۰p=) و وضعیت استخدامی (۰۰۴/۰p=) بر رضایت کلی کارکنان از شرکت در دوره آموزش الکترونیکی تأثیر داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر رضایت قابل توجه کارکنان از کیفیت دوره یادگیری مبتنی بر وب در زمینه آموزش رفتارهای پیشگیری‌کننده از عفونت ویروس هپاتیت “ب”بود. با توجه به میزان رضایت نسبتاً کم‌تر در برخی از مقولات روش ارائه و محتوای برنامه آموزش الکترونیکی، برنامه‌ریزی و توجه بیشتر به ارتقای کیفیت آنها در هنگام طراحی این آموزش‌ها ضروری به نظر می‌رسد.
شهین توحیدی، حسین کریمی مونقی،
دوره ۱۶، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: سیستم آموزش و یادگیری در حال تکامل جهانی به سمت الگوهای آموزشی مبتنی بر خودیادگیری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی‌ها و اصول تهیه ماجول خودیادگیری، مقایسه ماجول خود یادگیری با سایر روش‌های تدریس و بررسی تأثیر ماجول خودیادگیری بر یادگیری انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه مروری، پایگاه‌های اطلاعاتی Scopuse, web of science ,PubMed با کلیدواژه‌های Self-Learning, Online Modules, Self-Direct Learning, Self-Learning Module, web based module و پایگاه‌های فارسی زبان Magiran وSID با کلیدواژه‌های خودیادگیری، یادگیری خودراهبر، ماجول خودیادگیری، ماجول یادگیری برخط، ماجول مبتنی بر وب بدون محدودیت زمان جستجو شد.
نتایج: ۲۷ مقاله برای مرور در مطالعه حاضر بررسی شد. در مطالعه مروری انجام شده به ویژگیهای ماجول خودیادگیری(انعطاف‌پذیری، در دسترس بودن و قابل انتقال بودن، راحتی، مسؤولیت‌پذیری یادگیرنده، تحریک انگیزه یادگیرنده ،مقرون به صرفه بودن، محیط یادگیری ایمن و صرفه‌جویی در زمان) اشاره شد، همچنین اصول تهیه ماجول خودیادگیری و عوامل مؤثر بر تأثیر ماجول خودیادگیری مشخص شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به روشن شدن بسیاری از ابعاد ماجول خودیادگیری دراین مقاله، پیشنهاد می‌شود اساتید با این رویکرد آموزشی بیشتر آشنا شوند و آن را به کار ببرند.
محسن ادیب حاج باقری، محمد احسان ادیب، سکینه جدی آرانی،
دوره ۱۷، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: آموزش مبتنی بر وب در دهه‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. با وجود این، مطالعات درباره تأثیر این روش بر یادگیری دانشجویان اتفاق نظر ندارند. این مطالعه مروری با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر وب بر یادگیری دانشجویان علوم پزشکی انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه مروری پایگاه‌های SID، Iran MEDEX،Science Direct، PubMed، ERIC و Google Scholar جستجو شد. مقالات از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ با استفاده از کلیدواژه‌های web-based education، online learning، online education، medical students،nursing students، آموزش مبتنی بر وب، آموزش آنلاین، یادگیری آنلاین، دانشجویان علوم پزشکی، دانشجویان پزشکی، دانشجویان پرستاری، جستجو شد. در نهایت ۱۴ مقاله دارای معیارهای ورود، مرور شد.
نتایج: از ۱۴ مطالعه، پنج مطالعه در اروپا، ۸ مطالعه در آسیا، و یک مطالعه در امریکا انجام شده بود. مطالعات طراحی‌های متنوعی داشتند. در ۱۱ مطالعه، نمرات آزمون‌های معلم ساخته به عنوان معیار یادگیری استفاده شده بود؛ همچنین در دو مطالعه نمرات خود-ارزیابی دانشجویان و در یک مطالعه نظرات دانشجویان درباره مهارت خودشان، به عنوان معیار یادگیری استفاده شده بود. از ۱۱ مطالعه کمّی، تنها در شش مطالعه گزارش شده بود که آموزش مبتنی بر وب بر یادگیری دانشجویان تأثیر مثبت داشته است ولی پنج مطالعه نتوانسته بود چنین تأثیری را تأیید کنند. دو مطالعه نیز میزان مشارکت دانشجویان در آموزش مبتنی بر وب را بررسی و در حد مطلوب گزارش کرده بود. در چهار مطالعه رضایت دانشجویان از برنامه مبتنی بر وب، نیز بررسی و گزارش شده بود که بیشتر دانشجویان از این روش راضی بودند.
نتیجه‌گیری: بخش عمده‌ای از مطالعات، اثر آموزش مبتنی بر وب را بر یادگیری مثبت گزارش داده بودند، با وجود این، نیمی از مطالعات تفاوتی را بین یادگیری دانشجویان در آموزش مبتنی بر وب و آموزش سنتی نشان ندادند.
