مرضیه جوادی، مریم یعقوبی، نیکو یمانی، محمود کیوان‌آرا، سعید کریمی، اکبر حسن‌زاده،
دوره ۱۰، شماره ۵ - ( ۱۱-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: تنوع مطالب درسی و اهمیت انتخاب راهبردهای مناسب برای یادگیری مطالب یکی از موضوعات قابل توجه و مهم در مطالعه دانشجویان می‌باشد. امروزه راهبرد حل مسأله که به عنوان یک مهارت فراشناختی تلقی می‌شود در یادگیری و اثربخش بودن مطالعه دانشجویان اهمیت بسزایی دارد. در این مطالعه به بررسی و مقایسه میزان کاربست راهبردهای حل مسأله در مطالعه در بین دانشجویان دانشکده‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته شده است. روش‌ها: این مطالعه یک بررسی توصیفی تحلیلی است که بر روی ۱۷۷ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۸۸ که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند انجام گردید. ابزار مورد استفاده پرسشنامه آگاهی فراشناختی از راهبردهای خواندن (MARSI: Metacognitive Awareness of Reading Sterategies Inventory) بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرارگرفت. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون ANOVA تحلیل شد. نتایج: میانگین بکارگیری راهبردهای حل مسأله در بین دانشجویان دانشکده‌های مختلف تفاوت معناداری داشت. دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی با نمره ۸/۱۰±۲۲/۷۷ بالاترین نمره و دانشکده دندانپزشکی با نمره ۳۶/۱۷±۸۳/۵۷ پایین‌ترین نمره در میزان بکارگیری این راهبردها را به خود اختصاص دادند. کاربست راهبردها برحسب رشته‌های تحصیلی تفاوت معناداری نداشت. نتیجه‌گیری: راهبرد حل مسأله یک روش فعال و نوعی آگاهی فراشناختی در مطالعه است که می‌تواند در کمک به یادگیری بهتر و پیشرفت تحصیلی اثرگذار باشد. در حقیقت جهت‌گیری فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی باید به سوی نظام‌دار بودن و تبدیل فراگیران به فراگیران استراتژیک باشد. در همین راستا توصیه می‌شود نظام آموزشی آموزش‌های لازم در مورد بکارگیری این راهبرد را برای دانشجویان فراهم نماید.
ریحانه طاهری، فریبا کریمی،
دوره ۱۵، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر شیوه حل مسأله افراد، ویژگی‌های روانی و شخصیتی آنان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه‌ی بین ویژگی‌های شخصیتی با راهبردهای حل مسأله در دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید. روش‌ها: در این تحقیق توصیفی همبستگی، جامعه‌ی آماری دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ به تعداد ۳۸۰ نفر بودند که ۱۹۱ نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری، دو پرسشنامه نئو مک کری و کاستا (McCrae & Costa) و پرسشنامه راهبردهای حل مسأله کسیدی و لانگ (Cassidy & Long) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج: بین روان‌رنجوری (۰۱۳/۰, p= ۲۴۲/۰-r=) و با وجدان بودن (۰۰۱/۰, p= ۴۷۴/۰-r=) با شیوه سازنده حل مسأله همبستگی معنادار وجود دارد و با وجدان بودن بهترین پیش‌بینی‌کننده شیوه سازنده حل مسأله است. هم چنین بین ابعاد برون‌گرایی (۰۰۱/۰, p= ۲۰۱/۰-r=) توافق‌پذیری (۰۰۱/۰, p= ۴۵۲/۰-r=) و با وجدان بودن (۰۰۱/۰, p= ۴۱۶/۰-r=) با شیوه غیرسازنده حل مسأله همبستگی معنادار و معکوس و بین روان‌رنجوری و شیوه غیرسازنده حل مسأله همبستگی مستقیم وجود دارد (۰۰۱/۰, p= ۴۲۹/۰-r=) و توافق‌پذیری، روان‌رنجوری و با وجدان بودن بهترین پیش‌بینی‌کننده شیوه غیرسازنده حل مسأله هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به معنادار شدن رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی با راهبرد حل مسأله دانشجویان، پیشنهاد می‌گردد که دانشگاه‌ها توجه به ویژگی شخصیتی دانشجویان خود را جدی گرفته تا بتوانند از این طریق راهبردهای حل مسأله را به دانشجویان خود آموزش دهند.
