عظیم میرزازاده، مهدی امینیان، مریم علیزاده، عرفان صاحبالزمانی، شیما سبزی علی آبادی،
دوره ۱۸، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۷ )
مقدمه: یکی از چالش‌هایی که امروزه در آموزش پزشکی مورد توجه قرار دارد، عدم حضور دانشجویان در کلاس‌های درس است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر غیبت از کلاس دانشجویان از دیدگاه اساتید و دانشجویان و مقایسه دیدگاه آنان در رابطه با تأثیر شرکت در کلاس بر پیشرفت تحصیلی، انگیزه اساتید و شرکت در کلاس به عنوان یک معیار تعهد حرفه‌ای انجام گردید.
روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت ترکیبی، در سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶ در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی علوم پایه دانشکده پزشکی در زمان انجام مطالعه بودند. روش نمونه‌گیری در مرحله تدوین ابزار به صورت هدف‌مند و در مرحله بررسی نظرات به صورت در دسترس بود. در این مطالعه از دو ابزار محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج: از نظر دانشجویان و اعضای هیأت علمی، مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد و تبحر وی در محتوا و همچنین قدرت بیان استاد بود. بین نظرات دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی در خصوص تأثیر حضور در کلاس درس بر پیشرفت تحصیلی (۳۴/۲-=, t۰۲/۰p=) و انگیزه اعضای هیأت علمی، تفاوت معنادار وجود داشت (۵/۷-=, t ۰۰۱/۰p=). ازنظر اعضای هیأت‌علمی حضور در کلاس درس معیاری برای تعهد حرفه‌ای دانشجویان است؛ اما دانشجویان با این معیار کم‌تر موافق بودند (۲۱/۶-=,t ۰۰۱/۰p=).
نتیجه‌گیری: مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد، تبحر وی در محتوا و قدرت بیان استاد بود. به نظر می‌رسد که برای افزایش میزان حضور دانشجویان در کلاس درس باید بیش‌ازپیش به نحوه جذب اعضای هیأت‌علمی و توانمندسازی آنها در امر آموزش توجه نمود.
