مقدمه: در طی سالهای اخیر نظام آموزش علوم پزشکی در ایران با تدوین برنامههای راهبردی در زمینه توسعه آموزش پزشکی، پیشرفت قابل توجهی داشته است. برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی، ازجمله گامهای طرح تحول نظام سلامت است که در سال ۱۳۹۴ با نگاه به سیاستها، نقشهها و راهبردهای کلان کشور ارائه گردید. این پژوهش به منظور تبیین درک صاحبنظران و مدیران ارشد آموزش علوم پزشکی دانشگاههای علوم پزشکی کشور درباره سند برنامه تحول و نوآوری در آموزش پزشکی انجام شد.
روشها: این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد تحلیل محتوی در سال ۱۳۹۶ انجام شد. جهت جمعآوری اطلاعات، از مصاحبه استفاده شد. مطالعه با روش نمونهگیری هدفمند و حجم نمونه مبتنی بر پدیده اشباع بود. تعداد ۱۵ نفر از صاحبنظران این حوزه به صورت حضوری و تلفنی مورد مصاحبه قرار گرفتند. آنالیز دادهها با استفاده از روش ۵ مرحلهای گرانیهایم و لاندمن انجام شد.
نتایج: از سخنان شرکتکنندگان در پژوهش مجموعا ۱۰۸ کد استخراج گردید. با توجه به شباهتها و تفاوتهای موجود بین کدها طبقات و زیرطبقات مختلفی به دست آمد و در قالب پنج درونمایه قرار داده شد. این پنج تم اصلی عبارت بود از پیچیدگی، چالش ثبت و گزارش محوری، جامعیت، گفتمانسازی آموزش و افقهای جدید.
نتیجهگیری: برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی موجب تقویت تعامل و ارتباط هدفمند بین دانشگاههای منطقه و ایجاد گفتمان تحول و نوآوری آموزش در فضاهای دانشگاهی شد. در نظر گرفتن نقاط قوت و نقاط ضعف این برنامه (مطابق با دیدگاه صاحبنظران) میتواند برنامهریزی اجرایی این طرح را به واقعیت نزدیک نماید.