مقدمه: با پیدایش شبکه‌های اجتماعی، استفاده از این شبکه‌ها جزء جدایی‌ناپذیر زندگی بسیاری از دانشجویان شده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی شبکه‌های اجتماعی مجازی بر اعتماد در روابط بین فردی و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی در دانشکده پیراپزشکی بهبهان در سال ۹۸-۹۷ انجام شد. جامعه پژوهش دانشجویان رشته اتاق عمل (۱۶۷نفر) بودند که به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر روش آموزش معمول از کتاب الکترونیکی ارسال شده در یکی از شبکه های اجتماعی استفاده نمودند و نکات مهم و مثال‌های جلسات گذشته را به صورت پیام از طریق شبکه اجتماعی دریافت نمودند. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبولوم (Salomon & Rothbloo)، پرسشنامه اعتماد در روابط بین فردی و پرسشنامه میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی بود. جهت تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.
نتایج: بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، نتایج تفاوت معناداری بین دو گروه شاهد و تجربی در مورد اهمال‌کاری تحصیلی با ۰۱/۰>P، ۹۱/۷۱F= نشان داد و با توجه به اندازه اثر استفاده از شبکه‌های مجازی ۳۶% از واریانس متغیر اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کرد. همچنین بین دو گروه شاهد و تجربی متغیر اعتماد در روابط بین فردی ، با ۰۱/۰>P، ۱۳/۸۰ F =، تفاوت معناداری مشاهده شد و استفاده از شبکه‌های مجازی ۴۴% از واریانس متغیر اعتماد بین فردی را پیش‌بینی می‌کرد.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در تدریس و آموزش، در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان مؤثر بوده است و همچنین موجب بهبود اعتماد بین فردی آنها می‌شود. بنابراین پیشنهاد می‌شود جهت بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی مجازی در آموزش، برنامه‌ریزی‌های لازم به منظور استفاده صحیح از آن به عمل آید.
