هاشم فردانش، عیسی ابراهیم زاده، محمدرضا سرمدی، منصور رضایی، صغرا عمرانی،
دوره ۱۲، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: از آنجایی که تاکنون مطالعات معدودی به مقایسه یادگیری الکترونیکی با استفاده از روشهای علمی طراحی آموزشی و طراحی انگیزشی پرداختهاند، مطالعه حاضر در سال ۱۳۹۰ با هدف مقایسه میزان یادگیری و انگیزش پزشکان آموزش مداوم جامعه پزشکی تحت آموزش با این دو رویکرد در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد.
روشها: در این مطالعه نیمه تجربی،۶۰ پزشک عمومی و دستیار به روش نمونهگیری در دسترس در دو گروه ۳۰ نفری تحت آموزش با دوره آموزشی مبتنی بر دو رویکرد بررسی شدند. محتوای یادگیری الکترونیکی در گروه شاهد توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و محتوای یادگیری الکترونیکی و در گروه تجربی توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و انگیزشی با استفاده از نرمافزار ماکرومدیا فلش طراحی شد. در این تحقیق از سه پرسشنامه ویژگیهای جمعیتشناختی (با ۸ گویه)، سنجش میزان یادگیری (با ۲۰ سؤال) و سنجش میزان انگیزش (با ۴۸ گویه) استفاده گردید. دادهها توسط پیشآزمون، و پسآزمون با سؤالات یکسان و پرسشنامه سنجش انگیزش جمعآوری شد. آزمونهای آماری متناسب با نوع متغیر شامل آزمونهای لوین، t مستقل و زوجی و آزمون مجذور کای تحلیل گردید.
نتایج: نمره پیشآزمون پزشکان شرکتکننده در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (گروه شاهد ۱۹/۱±۳۷/۱۱ و گروه تجربی ۶۹/۰±۷۳/۱۱). نمره پسآزمون یادگیری (گروه شاهد ۳۸/۱±۶۳/۱۵ و گروه تجربی۹۴/۰±۵۳/۱۷) در دو گروه متفاوت بود(۰۰۱/۰p=). همچنین نمره انگیزش پزشکان در گروه شاهد ۴۵/۵±۸۳/۱۴۳ با گروه تجربی۴۱/۲۲±۶۳/۱۶۰ متفاوت بود (۰۵/۰>P).
نتیجهگیری: نظر به تفاوت تاثیر دو روش آموزشی در میزان یادگیری و انگیزش پزشکان، استفاده از تلفیق دو الگوی طراحی آموزشی و انگیزشی برای برنامههای آتی آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی، پیشنهاد میشود