۱ نتیجه برای ارزشیابی بالینی.
روشنک حسن زهرائی، گیتی آتش سخن، شایسته صالحی، سهیلا احسانپور، اکبر حسن زاده،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه: در فرایند آموزش، تدریس و یادگیری به هم وابسته هستند. بنابراین، اثربخشی باید از هر دو دیدگاه دانشجو و مدرس بررسی گردد تا بتوان از طریق نزدیک کردن دیدگاه‌ها، به آموزش بهتری دست یافت. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه عوامل مرتبط با آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جامعه پژوهش، مدرسان و دانشجویان سال آخر بودند. محیط پژوهش را دفاتر کار مدرسان، بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل می‌داد. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف از ۵۳ عضو هیأت علمی و ۱۱۸ دانشجو صورت گرفت. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با آموزش بالینی شامل پنج حیطه کلی خصوصیات فردی فراگیر، مدرس بالین، محیط بالین، برنامه‌ریزی آموزشی و ارزشیابی بالینی بود. سؤالات هر حیطه بر مبنای مقیاس رتبه‌بندی پنج نقطه‌ای امتیازبندی گردید. پرسشنامه‌ها بدون نام در قالب پاکت‌های بدون نام، با مراجعه به نمونه‌های پژوهش توزیع، و پس از یک هفته جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج: میانگین نمرات در حیطه‌های عوامل مرتبط با خصوصیات فردی فراگیر، مدرس بالین، محیط بالین، برنامه‌ریزی آموزشی، بیش از ۴ و تنها درحیطه ارزشیابی بالینی میانگین نمره ۸۱/۰±۹۵/۳ از نمره کل پنج بود. نتایج آزمون t برای چهار حیطه پیش‌گفت به ترتیب ۴۶/۰، ۴۵/۰، ۵۳/۰، ۳۹/۱ و برای حیطه ارزشیابی ۳۸/۰ بود که تفاوت معنی‌دار آماری نداشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به نزدیک بودن اهمیت این عوامل از دیدگاه دانشجویان و مدرسان، بکارگیری مجموع این عوامل توسط مدرسان و دست‌اندرکاران آموزش بالینی در جهت ارتقای کیفیت آموزش توصیه می‌گردد.
