ریتا مجتهدزاده، آئین محمدی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه: شناسایی نقاط قوت و ضعف دانشکده‌ها از طریق مقایسه وضعیت ارائه خدمات آموزشی در آنها یکی از روش‌های کارآمد تعیین وضعیت موجود است. به عبارت دیگر، رتبه‌بندی آموزشی مراکز و معرفی الگوهای برتر، لازمه برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و درازمدت در دانشکده‌ها برای ارتقای کمّی و کیفی در آنها است. هدف از این مطالعه، طراحی ابزار بررسی وضعیت کمی و کیفی خدمات آموزشی در دانشکده‌های ارائه‌دهنده رشته پرستاری و رتبه‌بندی آنها در سال ۱۳۸۳ در قالب این ابزار است.
روش‌ها: در یک مطالعه پیمایشی ابتدا مجموعه‌ای از معیارها برای بررسی خدمات آموزشی در قالب یک نمودار شاخه درختی طراحی شد. سپس وزن این معیارها با روش‌های جلب توافق آرا تعیین گردید. از هر دانشکده نماینده‌ای برای تکمیل پرسشنامه جمع‌آوری اطلاعات معرفی شد. اطلاعات با بازدید از دانشکده‌ها تکمیل و تصحیح گردید. سپس امتیاز هر دانشکده در هر معیار محاسبه شد. برای آنالیز نهایی نیز از یک نرم‌افزار رایانه‌ای استفاده گردید.
نتایج: مجموعه‌ای شامل بیش از ۶۰ معیار و شاخص در سه زیر مجموعه درونداد، فرایند و برونداد و میزان وزن آنها برای بررسی ارائه خدمات آموزشی در رشته پرستاری طراحی شد. رشته پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با امتیاز ۱۵/۶۵ از ۱۰۰ رتبه اول، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران با امتیاز ۵۹/۶۲ از ۱۰۰ رتبه دوم، و دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران با امتیاز ۷۶/۵۹ از ۱۰۰، رتبه سوم را کسب کردند.
نتیجه‌گیری: با انجام این طرح، نقاط قوت و ضعف ارائه خدمات آموزشی در رشته پرستاری مشخص شده و به عنوان الگویی عملی برای اصلاح و ارتقای کمی و کیفی، در اختیار برنامه‌ریزان و مسؤولان قرار گرفت.
