حسین کریمی مونقی ، اعظم محمدی ، امیر رضا صالح مقدم ، حسن غلامی ، حسین کارشکی ، نازنین زمانیان ،
دوره ۱۴، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: یادگیری خود تنظیمی‌یک رویکرد مهم آموزشی و پژوهشی است که تحت تأثیر باورهای انگیزشی قرار می‌گیرد. برخی روش‌های آموزشی بر باورهای انگیزشی و خود تنظیمی‌مؤثرتر است. پژوهش حاضر به منظور مقایسه تأثیر آموزش به روش یادگیری مشارکتی و سخنرانی بر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی‌در دانشجویان انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی در دانشجویان کارشناسی پرستاری و مامایی ترم ۶ (۵۰ نفر) در درس مدیریت در نیم سال دوم تحصیلی ۸۹- ۱۳۸۸ دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی ۶ جلسه‌ی ۲ ساعته اجرا گردید. دانشجویان بر اساس طرح بلوک تصادفی کامل در گروه‌های آموزشی یادگیری مشارکتی و سخنرانی قرار گرفتند. ابزار سنجش، پرسشنامه‌های روا و پایای باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خود تنظیمی MSLQ پینتریچ و دی گروت (Pintrich & De Groot) و مشخصات دموگرافیک بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی، من ویتنی، کای اسکوئر، آنالیز واریانس، تحلیل کوواریانس صورت گرفت.
نتایج: میانگین خرده آزمون‌های باورهای انگیزشی و راهبردهای خود تنظیمی‌در گروه یادگیری مشارکتی به طور معناداری بیش‌تر از گروه سخنرانی بود (۰۵/۰>p) و میانگین اضطراب امتحان در گروه یادگیری مشارکتی به طور معناداری کم‌تر از گروه سخنرانی بود (۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه پیشنهاد می‌شود با به‌کارگیری روش‌های آموزشی فعال، باعث مشارکت بیش‌تر دانشجویان در موضوعات آموزشی شده تا زمینه برای افزایش باورهای انگیزشی و راهبردهای خود تنظیمی‌فراهم گردد.
